Την Μ. Πέμπτη, της οποίας την ακολουθία του Όρθρου ψάλλουμε την Μ. Τετάρτη το απόγευμα, το βράδυ, μετά μάλιστα την ακολουθία του ιερού Ευχελαίου που τελείται σε κάθε ορθόδοξο ναό για όλους τους πιστούς της κάθε ενορίας, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ο Νυμφίος των ψυχών μας, ο οποίος ήδη μας έχει προσκαλέσει από τις προηγούμενες ημέρες στην ευωχία των γάμων Του, μας δίδει, μας χαρίζει ήδη τις μεγάλες δωρεές Του. Οι δωρεές Του είναι αυτός ο ίδιος! Η πιο μεγάλη, η μέγιστη δωρεά, η πηγή παντός αγαθού.
Τέσσερα μεγάλα γεγονότα εορτάζουμε την Μ. Πέμπτη:
τον ιερό Νιπτήρα, τη νίψη των μαθητών -δηλαδή των ποδών των μαθητών- που επιτέλεσε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, τον Μυστικό Δείπνο, την παράδοση δηλαδή των φρικτών Μυστηρίων της Θείας Ευχαριστίας, την προσευχή στη Γεσθημανή που ετέλεσε ο Κύριός μας πριν να Τον συλλάβουν για το φρικτό Του Πάθος και γι΄αυτήν την ίδια την προδοσία, την σύλληψή Του δηλαδή.
Για την προδοσία μιλήσαμε ήδη χθες, ενώ σύντομα θα αναφερθούμε στα άλλα τρία γεγονότα.
Και πρώτα, ως προς την νίψη των μαθητών γνωρίζουμε, ότι, όταν ο Κύριος πήγε με τους μαθητές Του στο υπερώον της Ιερουσαλήμ για να δειπνήσει μαζί τους και να τους παραδώσει τα φρικτά Μυστήρια πριν από το Πάθος Του ετέλεσε μία πολύ σπουδαία και βαθιά πράξη.
Μέσα στο απύθμενο βάθος της ταπεινώσεώς Του παρέδωσε έμπρακτα ένα μάθημα ταπεινώσεως!
Και τι άλλη μεγαλύτερη ταπείνωση από τον Διδάσκαλο και τον Κύριο να ζωστεί ''λέντιον'' -ποδιά δηλαδή- και να σηκωθεί και να πλύνει τα πόδια των μαθητών Του!
Στη πλύση των μαθητών που επιτελεί ο Κύριος, κανένας δε βλέπουμε να διαμαρτύρεται ή μάλλον διαμαρτύρεται μόνο ο άγιος απόστολος Πέτρος. Κανείς άλλος μαθητής. Αλλά ακόμη κι ο Πέτρος, ο οποίος διαμαρτύρεται δεν βλέπουμε να σπεύδει να πλύνει και ο ίδιος τους πόδας του διδασκάλου Χριστού. Ούτε φυσικά και κάποιος άλλος μαθητής σκέπτεται να κάνει κάτι τέτοιο. Να πει: ''διδάσκαλε μας έπλυνες τα πόδια, Εσύ ο διδάσκαλος και ο Κύριος. Τί να κάνουμε εμείς για Εσένα, πως να Σε ευαρεστήσουμε; Ναι, συνηθίζουμε να δεχόμαστε τις δωρεές του Κυρίου, να τις απολαμβάνουμε και ξεχνούμε εντελώς τον Κύριο.
Ο Κύριος ανατέλλει τον ήλιο Του για όλους και βρέχει επί δικαίους και αδίκους και μας πλουτίζει με άπειρες, μύριες δωρεές, με αφανείς και φανερές ευεγερσίες.
Πόσοι έχουμε συναίσθηση αυτού του γεγονότος;
Τί προσφέρουμε εμείς σ΄Αυτόν;
Συνήθως, αντιμιλούμε, γογγύζουμε, αμαρτάνουμε, δείχνουμε αχαριστία.
Και ο Κύριος υπομένει, ο Πανάγαθος Κύριος, τί Του αντιπροσφέρουμε;
Ας το σκεφθούμε αυτό κι ας μας απασχολεί αυτό.
Βέβαια η νίψη των μαθητών έχει ένα βαθύτερο νόημα και βαθύτερο περιεχόμενο.
Εμείς είμαστε που έχουμε ανάγκη καθάρσεως και ο Κύριος στην άπειρη ταπεινότητά Του συγκαταβαίνει και μας πλένει, μας καθαίρει!
Εμείς είμαστε πάντοτε λερωμένοι από την αμαρτία και από τα πάθη, έχουμε -άρα- πάντοτε ανάγκη καθάρσεως. Ο Κύριός μας είναι ολοκάθαρος, πεντακάθαρος -ως αναμάρτητος που είναι- Θεός. Αυτός δεν έχει ανάγκη να Τον πλύνουμε και να Τον καθάρουμε. Τί μπορούμε να Του προσφέρουμε; Τα δάκρυα που προσφέρουμε της μετανοίας μας, αυτά εμάς ξεπλένουν. Τη ψυχή μας πλένουν και λαμπρύνουν, δεν πλένουν τον Κύριο. Ο Κύριος καθαίρει. Ο Κύριος στην άπειρη αγαθότητά του κάνει και κάτι άλλο με την πράξη Του αυτή. Είναι τόσο φιλάνθρωπος και τόσο προνοητικός που θέλει να προετοιμάσει τους μαθητές Του για την μεγάλη διακονία που τους περιμένει. Οι μαθητές του θα αποσταλούν στα πέρατα του κόσμου για να κηρύξουν το άγιο Ευαγγέλιο της Βασιλείας, τα πόδια τους θα κουραστούν. Είναι οι ωραίοι πόδες των εαυγγελιζομένων την ειρήνην, των ευαγγελιζομένων τα αγαθά. Οι ωραίοι αυτοί πόδες πρέπει να πλυθούν από τον Κύριο, να προετοιμαστούν για το μεγάλο έργο που τους περιμένει, του ευαγγελισμού. Και αυτό το έργο, το επιτελεί ο Κύριος! Στη πλύση, στην νίψη των μαθητών μας παραδίδει ο Κύριος έναν τύπο, μας παραδίδει μία οδό, μία οδό την οποία περιμένει να βαδίσουμε. Περιμένει να τηρήσουμε τον τύπο, να Τον μιμηθούμε.
Η αρίστη οδός, η οδός της Σωτηρίας είναι η οδός της Ταπεινώσεως.
Αν από υπερηφάνεια απομακρυνθήκαμε από Αυτόν, αν από υπερηφάνεια ξεπέσαμε από τον Παράδεισο, αν η υπερηφάνεια είναι η ρίζα όλων των πτώσεων του ανθρώπου, όλων των κακών του και όλων των δεινών του, τότε η διόρθωσις και η σωτηρία δεν γίνεται με άλλο τρόπο παρά με το αντίθετο της υπερηφανείας:
με το θεραπευτικό, με το φάρμακο της υπερηφανείας που δεν είναι άλλο από την Ταπείνωση!
Και αυτήν την ταπείνωση μας υπέδειξε και μας αποκάλυψε ο ίδιος ο Κύριος.
Μέσα στη σειρά των πράξεων ταπεινώσεως που κάνει, είναι και αυτή: η νίψη των μαθητών και λέγει στους μαθητές και σε όλους εμάς ότι:
όπως με είδατε έτσι πρέπει να κάνετε.
Θα πρέπει κι εσείς να νίπτετε αλλήλων τους πόδας, γιατι γνωρίζετε ότι δεν ήρθα να διακονηθώ, αλλά να διακονήσω.
Μας υποδεικνύει λοιπόν ο Κύριος οδό αλληλουποταγής, αλληλουπηρεσίας, αλληλοεξυπηρετήσεως, αλληλοδιακονίας.
Διακονίας με ταπεινή γνώμη, με ταπεινή στάση. Θα πρέπει -όπως λέει και ο άγιος απόστολος Παύλος- να έχετε τους άλλους ως υπερέχοντας, να θεωρούμε τους άλλους πως υπερέχουν από εμάς με ταπείνωση και να θεωρούμε μεγάλη μας τιμή να τους διακονούμε, να τους υπηρετούμε ως Κυρίους μας! Αυτή είναι η οδός η οποία θα μας βοηθήσει να αποκτήσουμε μια σωστή, εσωτερική στάση έναντι του Κυρίου. Να κατανοήσουμε το μέγεθος του Μυστηρίου Του, να το προσλάβουμε, να το κάνουμε δικό μας. Αυτή η οδός μας χρειάζεται πάντοτε σε όλους μας -μικρούς και μεγάλους-, όπου κι αν ανήκουμε, ό,τι κι αν είμαστε, ό,τι κι αν γνωρίζουμε ή δεν γνωρίζουμε. Πρέπει να ταπεινωθούμε γιατι δεν γίνεται αλλιώς. Και αυτό το μάθημα πρέπει να το έχουμε προ των οφθαλμών μας, εμείς οι αταπείνωτοι, οι υπερήφανοι, οι άθλιοι αμαρτωλοί. Μόνο αυτή είναι η οδός, η οποία μπορεί να μας ανυψώσει και να επιτρέψει τον Κύριο να καταπέμψει το άπειρον έλεός Του.
Ένας κληρικός γράφει πως συγκινήθηκε πάρα πολύ, που άκουσε ένα περιστατικό πρόσφατα, το οποίο συνέβη τέτοια ημέρα, Μ. Πέμπτη.
Μία ηλικιωμένη κυρία πήγε σε μία κατάκοιτη που γνώριζε και της πρόσφερε τέτοια ημέρα τα δώρα της.
Η κατάκοιτη ήταν ανήμπορη και αβοήθητη.
Πήγε να της συμπαρασταθεί να την βοηθήσει υλικώς και ηθικώς και της έκανε κάτι συγκινητικό όντως.
Συν τοις άλλοις της έπλυνε ταπεινά τα πόδια λέγοντας ότι αυτή την ημέρα ο Κύριος έπλυνε τα πόδια των μαθητών του!
Να μην κάνω κι εγώ κάτι, να μην κάνω κάτι παρόμοιο, να μην κάνω κάτι κι εγώ για να συμμετάσχω στο μέγα αυτό μυστήριο;... {...}
Απομαγνητοφώνηση, μεταφορά στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Απόσπασμα παλαιότερης ομιλίας του νυν Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος για την Μ. Πέμπτη.
Αγιογραφία by Serhei Vandalovskiy.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου