ΜΙΑ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 1926

Κυριακή 29 Αυγούστου 1926

ΠΡΟΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ

Τα λυπηρά γεγονότα του Αγίου Βασιλείου Αθηνών (Συνοικίας Περιστέρι) 

επί τη εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου με το πάτριον ορθόδοξον ημερολόγιον.

Κύριε Διευθυντά,

Ευαρεστηθήτε σας παρακαλώ να δημοσιεύσητε τα κάτωθι προς διαφώτησιν της Κοινής Γνώμης και των αρμοδίων:

Εμμένοντες ακλόνητοι εις το πάτριον Ορθόδοξον ημερολόγιον συνεκεντρώθημεν χθες την εσπέραν περί τα χίλια άτομα εις τον εξοχικόν Ναόν Αγ. Βασιλείου της συνοικίας Περιστερίου Αθηνών, όπου ετελέσαμεν την αγρυπνίαν και Λειτουργίαν της σημερινής εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Συνεπεία όμως εγγράφου του Μακαριωτάτου Επισκόπου Αθηνών προς τον εκεί αστυνομικόν Σταθμόν, ήλθε δύναμις αστυνομική και παρέμεινε μέχρι πρωίας, όπως συλλάβη τον ιερέα.

Τούτο μη δυνηθείσα εν πράξη εστράφη εναντίον ημών (4 ιεροψαλτών) και μετά το πέρας της Λειτουργίας και την Μετάληψιν των Αχράντων Μυστηρίων υπό του πλήθους, και περί ώραν 5 π.μ. ακριβώς, συλλαβόντες ημάς ωδήγησαν εις το κρατητήριον, όπου παρεμείναμε μέχρι τις 11 π.μ. ώρας.

Συγχρόνως δε εμηνύθημεν επί παραβάσει άρθρου τινός του σχετικού Νόμου (εις ημάς αγνώστου μέχρι σήμερον και ανυπάρκτου καθόσον επί τριετίας ουδείς ημπόδισεν ημάς εις τον εκκλησιασμόν μας με το πάτριον Ημερολόγιον ή εμήνυσε καίτοι γνωστότατοι τυγχάνοντες εις το Κράτος και την Εκκλησίαν), ζητηθείσης και της απολογίας ημών επί της απαγγελθείσης κατηγορίας μας.

Επειδή, εν προκειμένω δύο τινά, πρώτον η απώλεια του χρόνου ημών και η μεγάλη κούρασις και εξάντλησις -ως οδηγηθέντες εις τρία αστυνομικά τμήματα- ην υπέστημεν κατόπιν της ολονυκτίου αγρυπνίας, δεύτερον δε η καθ' ημών γενομένη μήνυσις άνευ αποχρώντος λόγου σφόδρα ελύπησαν και υπερβολικά εξέπηξαν ημάς, ως συμβάντα πρωτάκουστα εις την ελευθέραν Πατρίδα ημών, 

έρχομαι διά της παρούσης μου να διαμαρτυρηθώ δι' όλων μου των δυνάμεων, αλλά και να δημοσιεύσω συγχρόνως την δοθείσαν την πρωίαν απολογίαν μου, ως κατηγορουμένου διά πρώτην φοράν εν τω βίω μου, όπως πεισθώσιν οι πάντες ότι μέτρα βίας εν τη ελευθέρα εξασκήσει της θρησκευτικής ημών συνειδήσεως ουδόλως δύνανται να πτοήσωσι την ψυχήν του ελευθέρου Έλληνος, αλλά μάλλον να δημιουργήσωσι σκηνάς λυπηράς,

στιγματιζούσας πρώτον μεν την τιμήν του Κράτους (υπέρ ης λίαν ενδιαφέρομαι και πονώ), δεύτερον δε παριστώσας την νυν Ιεραρχία της Εκκλησίας, ως εστίαν μολύνσεως και διώξεως των ελευθέρων Χριστιανικών συνειδήσεων διά της λήψεως των Παπικών μέτρων,

ων την εφαρμογήν αθεοφόβως και αντιχριστιανικώτατα επιδιώκουσιν, επιφυλασσόμενος προσεχώς να επανέλθω λεπτομερέστερον και εκτενέστερον επ' αυτού, καθόσον το απόγευμα πάλιν ζητούμεθα υπό της Αστυνομίας.

Εις το ερώτημα λοιπόν του αστυνομικού σταθμάρχου απάντησα ως κάτωθι:

''Απόκρ. Μάλιστα έλαβον σήμερον μέρος ως ιεροψάλτης εις τον Ιερόν Ναόν του Αγίου Βασιλείου επί τη σημερινή εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15 Αυγούστου Π. Ημερολόγιον), καθ' όσον ως γνήσιος Έλλην και Χριστιανός Ορθόδοξος εκ προγόνων, σεβόμενος ανέκαθεν τους καθεστώτας Νόμους της τε Πολιτείας και της Ορθοδόξου Καθολικής Χριστιανικής Εκκλησίας,

ως μεν πολίτης Έλλην νομοταγέστατος εν πάσι και γνωστότατος τυγχάνων εν το καθόλου μου βίω, και δη τω στρατιωτικώ, σέβομαι και ακολουθώ εν τη πίστει και τη λατρεία της πατροπαραδότου μου θρησκείας το αναλλοίωτον και αιώνιον θρησκευτικόν Ιουλιανόν Ημερολόγιον, όπερ από της Α' Οικουμενικής Συνόδου μέχρι σήμερον και μέχρι συντελείας των Αιώνων, μένει και θα μείνει το αυτό,

απορρίπτων διαρρήδην και αποδοκιμάζων μετ' αποτροπιασμού το όλως παρανόμως και πραξικοπηματικώς εισαχθέν Γρηγοριανόν Ημερολόγιον εν τη ημετέρα ενδόξω πατρίδι και δηλών μετά παρρησίας και ακραιφνούς Χριστιανικής ομολογίας- οία αρμόζει εις Έλληνα πολίτην ελεύθερον και Χριστιανόν Ορθόδοξον-

ότι ουδέποτε θέλω ακολουθήσει αυτό καθόσον την παραδοχήν τούτου θεωρώ άρνησιν και προδοσίαν της Ορθοδόξου Πίστεώς μου, αλλά και αφετηρίαν προς υπόταξιν της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας εις τον Πάπαν της Δύσεως διά της ως μη ώφειλεν εφαρμογής ενταύθα του Γρηγοριανού Ημερολογίου,

και συνεπώς υποδούλωσιν, ταπείνωσιν και εξαφάνισιν της γλυκητάτης μου Πατρίδος Ελλάδος, προς σωτηρίαν και δόξαν της οποίας όλον μου τον βίον μέχρι τούδε εδαπάνησα δι' αιματηρών θυσιών, υπηρετήσας ταύτην επί σειράν ολοκλήρων 15 ετών ως έφεδρος οπλίτης και αξιωματικός,

αλλά θα εμμένω πιστός μέχρι τέλους εις το (...) τα Ορθόδοξα Ελληνικά Πατριαρχεία (πλην ενός) και πάντα τα γείτονα Βαλκανικά Κράτη μετά της Ορθοδόξου Ρωσσίας, ως και πάντες οι πιστοί και γνήσιοι Έλληνες εις όλας τας πόλεις και χωρία της τε Παλαιάς και Νέας Ελλάδος, ιδία δε το Άγιον Όρος.

Τότε δε μόνον θέλω ακολουθήσει το νυν παρανόμως και μονομερώς εφαρμοσθέν τη Ορθοδόξω Ελλάδι Γρηγοριανόν Ημερολόγιον, όταν Οικουμενική Σύνοδος συνερχομένη νομίμως και κανονικώς αποφανθή εν Αγίω Πνεύματι υπέρ της διατηρήσεως αυτού γενικώς (και ουχί ως νυν μερικώς) ή απομακρύνσεώς του, ως ξένου και αλλοτρίου τω εδάφει του ημετέρου Αγίου Έθνους,

και τη διά ποταμών Ελληνικών μαρτυρικών αιμάτων στηριχθείση και μέχρι σήμερον αλωβήτω διατηρηθείση Θεοδορήτω Ορθοδόξω Εκκλησία ημών, ως Λαού περιουσίου και έχοντος προορισμόν ίνα επιτελέση προσεχώς τα μεγάλα και θαυμαστά εν όλω τω Κόσμω διά της Ορθοδόξου ημών πίστεως και μόνης''.

Επίσης, ανταξίαν ελληνοπρεπή και χριστιανοπρεπή ομολογίαν έδωσαν και οι έτεροι μετ' εμού μηνυθέντες τρεις ιεροψάλται: 1) Κωνστ. Ζαχαρόπουλος, ιεροψάλτης Αγ. Σπυρίδωνος Πειραιώς, 2) Ευστρ. Γεωργιάδης, 3) Δημοσθ. Ψαροθεόδωρος.

ΜΙΛΤ. Ι. ΣΥΓΓΟΥΡΗΣ

τέως έφεδρος λοχαγός Πεζικού. 

Αθήναι, Σύλλογος Ορθοδόξων, Ανδριανού 52.

Πειραιεύς, Αλκιβιάδου 94.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ. 

Επιστολή αναγνώστη εκ του '''Συλλόγου των Ορθοδόξων'' 

στην εφημερίδα των Αθηνών ''ΣΚΡΙΠ'', 

της Κυριακής 29 Αυγούστου 1926, έτος 29ον, αριθμ. φύλλου 3874, σελ. 2.