 |
''Όταν θέλεις να βάλεις αρχή στο έργο του Θεού πρώτα πρέπει ν΄αφήσεις κάθε ελπίδα και στήριγμα της ζωής αυτής. Όπως εκείνος που ετοιμάζεται για τον θάνατο δεν σκέφτεται τίποτε άλλο παρά το φοβερό αυτό γεγονός, έτσι κι εκείνος που θέλει να ενωθεί με τον Θεό, πρέπει να πεθάνει για κάθε κοσμικό πράγμα. Σου θυμίζω και πάλι ότι θα βρεις εμπόδια, αλλά να μη χάσεις την ελπίδα σου. Να δυναμώνεις με την πίστη στον Θεό και με τη σκέψη ότι τα πράγματα του κόσμου αυτού είναι πρόσκαιρα και μάταια και ότι ο μεγαλύτερος θησαυρός είναι η Βασιλεία των Ουρανών. Αυτή την έχει ετοιμάσει ο Θεός για τους αγωνιστές κι όχι για τους ράθυμους και οκνηρούς. Ν' αρχίζει τον αγώνα σου μ' ενθουσιασμό κι όχι με δειλία, γιατι και το ωραιότερο έργο είναι άχρηστο όταν γίνεται από άνδρα δίψυχο, που το ένα μέρος της ψυχής του είναι με τον Θεό και το άλλο με τον κόσμο. Ο Θεός θέλει ολόκληρο τον εαυτό μας''. |
Μέρος 8ον
Αν δεν έχεις κοπιάσει στα καλά έργα δεν πρέπει να μιλάς για τις αρετές. Γιατι κάθε αρετή που γίνεται χωρίς κόπο, λογίζεται σαν ''έκτρωμα'' μπροστά στα μάτια του Θεού.
Οι στεναγμοί της καρδιάς σου, οι προσευχές και οι αγρυπνίες θα σε βοηθήσουν ν' αποκτήσεις αρετή. Όσο όμως κι αν φωνάζεις με προσευχές προς τον Κύριο, δεν σε ακούει, αν δεν συνοδεύεται από ταπεινοφροσύνη.
Η εργασία των εντολών και προ παντός η ταπεινοφροσύνη κάνουν τον άνθρωπο θεό επί της γης. Η πίστη και η ελεημοσύνη τον φέρνουν πιο γρήγορα στην ηθική καθαρότητα.
Όσοι έχουν θερμή αγάπη προς τον Θεό ελκύονται από τα μέλλοντα αγαθά. Όσοι θερμαίνονται με την ελπίδα των αιωνίων αγαθών απαλλάσσονται από τα κοσμικά πράγματα.
Αλλά για να φτάσει κανείς σ' αυτή την υψηλή κατάσταση χρειάζεται μεγάλος αγώνας. Και θα πρέπει ν' αρχίσει κανείς από τα απλά και εύκολα για να φτάσει στα δύσκολα.
Θα πατήσει κανείς πρώτα στο πρώτο σκαλοπάτι της αρετής, μετά το δεύτερο κι έτσι σιγά-σιγά θα προοδεύσει στην πνευματική ζωή. Μ' ένα άλμα δεν φτάνει κανείς στα ύψη.
Ας μάθουμε να εφαρμόζουμε πρώτα τις εντολές του Θεού, και ύστερα από αγώνες πολλούς και μεγάλους θα μας στείλει ο Θεός τη χάρη Του. Είναι ευτυχισμένοι εκείνοι που αποφάσισαν να βαδίσουν τον δρόμο των θλίψεων για την αγάπη του Θεού και δεν γύρισαν πάλι πίσω.
Αυτοί θα φτάσουν γρήγορα στο λιμάνι της Βασιλείας των Ουρανών. Μετά από τον κόπο και τις ταλαιπωρίες θ' απολαύσουν ανάπαυση και ξεκούραση.
Και θα ευφραίνονται αιώνια με την απόλαυση των μελλόντων αγαθών. Όσοι τρέχουν στον δύσκολο δρόμο της αρετής δεν γυρίζουν πίσω ούτε σκέφτονται τις δυσκολίες που θα συναντήσουν, αλλά μ' ενθουσιασμό προχωρούν στον στενό και τραχύ δρόμο, ευχαριστώντας τον Θεό που τους αξίωσε να τον περάσουν.
Όσοι όμως φοβούνται και προχωρούν με δειλία και φόβο, αυτοί ποτέ δεν θα φτάσουν στο τέρμα, και δεν θα πάρουν το στεφάνι της νίκης, που χαρίζει ο Κύριος στους αγωνιστές της πίστεως.
Ο οκνηρός δεν βάζει ποτέ αρχή μετανοίας και συνεχώς αναβάλλει. Κι έτσι φτάνει στην ώρα του θανάτου απροετοίμαστος. Αν θέλεις να προκόψεις στην αρετή, μην υπολογίζεις τις απαιτήσεις του σώματος, γιατι το σώμα είναι εχθρός της ψυχής.
Έχε την ελπίδα σου στον Θεό και με ταπεινοφροσύνη προχώρα στον δρόμο της αρετής. Γνώριζε ότι χωρίς τη βοήθεια του Θεού θα είσαι φτωχός και γυμνός, στερημένος από κάθε πνευματικό αγαθό.
Μη σε πιάνει δειλία και φόβος στον αγώνα. Ο γεωργός που περιμένει να σταματήσουν οι άνεμοι για να σπείρει, αυτός ποτέ δεν θα σπείρει. Καλύτερα να πεθάνεις για την αγάπη του Θεού, παρά να ζεις με ντροπή και οκνηρία.
Όταν θέλεις να βάλεις αρχή στο έργο του Θεού πρώτα πρέπει ν΄αφήσεις κάθε ελπίδα και στήριγμα της ζωής αυτής. Όπως εκείνος που ετοιμάζεται για τον θάνατο δεν σκέφτεται τίποτε άλλο παρά το φοβερό αυτό γεγονός, έτσι κι εκείνος που θέλει να ενωθεί με τον Θεό, πρέπει να πεθάνει για κάθε κοσμικό πράγμα.
Σου θυμίζω και πάλι ότι θα βρεις εμπόδια, αλλά να μη χάσεις την ελπίδα σου. Να δυναμώνεις με την πίστη στον Θεό και με τη σκέψη ότι τα πράγματα του κόσμου αυτού είναι πρόσκαιρα και μάταια και ότι ο μεγαλύτερος θησαυρός είναι η Βασιλεία των Ουρανών.
Αυτή την έχει ετοιμάσει ο Θεός για τους αγωνιστές κι όχι για τους ράθυμους και οκνηρούς. Ν' αρχίζει τον αγώνα σου μ' ενθουσιασμό κι όχι με δειλία, γιατι και το ωραιότερο έργο είναι άχρηστο όταν γίνεται από άνδρα δίψυχο, που το ένα μέρος της ψυχής του είναι με τον Θεό και το άλλο με τον κόσμο. Ο Θεός θέλει ολόκληρο τον εαυτό μας.
Να έχεις την ελπίδα σου βέβαιη στον Χριστό, για να μην πάει ο κόπος σου χαμένος. Ο Κύριος είναι σπλαχνικός και δίνει τη χάρη του σ΄αυτούς που τη ζητάνε μ' επιμονή.
Τον μισθό τον δίνει όχι ανάλογα με τη δουλειά που κάναμε, αλλά με την προθυμία που δείξαμε. Κάνε ό,τι μπορείς για τη σωτηρία της ψυχής σου. Προσευχήσου με δάκρυα, διάβαζε τις θείες Γραφές, κάνε ελεημοσύνες.
Αρκεί να θερμαίνεις την καρδιά σου με αγάπη προς τον Θεό. Μην υπολογίσεις τη φυσική αδυναμία του σώματος και δειλιάσεις. Διώξε μακρυά τη φιλαυτία, την πλεονεξία και τον εγωϊσμό.
Μίσησε τα έργα της αμαρτωλής σάρκας και αγωνίσου με ανδρείο φρόνημα για την κατάκτηση της αρετής. Κι αν σαν άνθρωπος πέσεις, πάλι να σηκωθείς και ποτέ μη γυρίσεις στη προηγούμενη αμαρτωλή ζωή σου.
Πάντα μπροστά προχώρα με χαρά και προθυμία στα έργα του Θεού, κι Αυτός θα σ' ανεβάσει στην κορυφή των αρετών.
Η υπομονή
Όσο ο άνθρωπος περιφρονεί τον κόσμο και συνέχεται από τον φόβο του Θεού, τόσο περισσότερο τον επισκιάζει η θεία χάρη και αισθάνεται τη βοήθεια του Θεού.
Ο άνθρωπος αυτός ευλογείται από τον Κύριο, που του στέλνει πλούσιο το έλεός Του και τον σκεπάζει σ' όλη του τη ζωή. Ο Θεός επιτρέπει θλίψεις και δοκιμασίες για να Τον πλησιάσουμε περισσότερο.
Τις θλίψεις δεν πρέπει να τις αποφεύγουμε, αλλά να τις επιδιώκουμε γιατι έτσι θα δοκιμασθεί η αγάπη μας προς τον Θεό. Ο φτωχός Λάζαρος, που αναφέρει το ιερό Ευαγγέλιο, υπέμεινε καρτερικά τη στέρηση των αγαθών αυτού του κόσμου.
Κι έτσι τον άμειψε ο Θεός, βάζοντάς τον στους κόλπους του Αβραάμ. Ο Θεός είναι πάντοτε κοντά μας και προπαντός στις θλίψεις μας και στις στενοχώριες. Οι δοκιμασίες μας φωνάζουν δυνατά και καλούν τον Θεό, κι Αυτός σαν καλός γιατρός που θέλει τη θεραπεία μας, έρχεται και αφαιρεί τα σάπια τμήματα, δηλαδή τα πάθη, τα οποία βασανίζουν την ψυχή μας.
Στη σκληρότητα της ψυχής μας, δείχνει πολλή φιλανθρωπία. Όσο σκληρά και απότομα κι αν φέρεται ένα παιδί στον πατέρα του, ο πατέρας το αγαπάει και φροντίζει με κάθε μέσο να το επαναφέρει στο σωστό δρόμο.
Μπορεί να τον πληγώνει η συμπεριφορά του παιδιού, αλλ' αυτός σαν στοργικός πατέρας φροντίζει για τη θεραπεία του. Το ίδιο, και σε ασύγκριτα μεγαλύτερο βαθμό, κάνει και ο επουράνιος Πατέρας μας, που ανέχεται τα σφάλματά μας και φροντίζει με κάθε μέσο να μας επαναφέρει στον δρόμο Του.
Όταν δεν υπομένεις τις θλίψεις, γνώριζε ότι δεν αγαπάς αληθινά τον Θεό και μέσα σου ζει περισσότερο ο κόσμος, παρά Εκείνος. Η αρρώστια και η φτώχεια ας μη σε φοβίζουν, γιατι έχεις βοηθό τον Χριστό. Αυτός είναι η ελπίδα σου και η χαρά σου.
Πάνω από την αγάπη για το σώμα σου πρέπει να έχεις την αγάπη προς τον Θεό. Όταν η ψυχή σου είναι γυμνή από αρετές, γνώριζε καλά ότι δεν πρόκειται να πλησιάσεις τον Κύριο. Αν θέλεις να ενωθείς μαζί Του πρέπει ν' ακολουθήσεις τον δρόμο των αγίων Πατέρων, που θυσίασαν τα πάντα για την αγάπη Του.
Τα άφησαν όλα, για να βρουν τον πολύτιμο μαργαρίτη, τον Χριστό. Όταν νομίζεις ότι πνίγεσαι από τους πειρασμούς και τις θλίψεις, τότε ο Χριστός είναι δίπλα σου και σ' ενισχύει. Μην ξεχνάς τους αγίους μάρτυρες που υπέμειναν τόσα μαρτύρια για την αγάπη του Χριστού.
Οι θλίψεις, οι δικές μας δεν είναι τίποτε μπροστά στα φοβερά και φρικτά βασανιστήρια και μαρτύρια των αγίων, που τα υπέμειναν με χαρά, για να πάρουν το αμαράντινο στεφάνι της νίκης. Το μυστικό των αγίων μαρτύρων είναι η υπομονή. Υπέμειναν!
Δεν πέταξαν τα όπλα, αλλ' αγωνίστηκαν. Και με τα μάτια της ψυχής τους έβλεπαν τον αγωνοθέτη Χριστό, που τους είχε ετοιμάσει στα στεφάνια της νίκης. Με την υπομονή τους, από το καμίνι των δοκιμασιών έφτασαν στο μεγαλείο της δόξης!
Με την υπομονή τους έκλειναν τα στόματα των βασιλέων. Με την υπομονή τους έκαναν πολλούς δημίους που τους βασάνιζαν να πιστέψουν στον Χριστό. Σε πολλούς μάρτυρες δόθηκε η ευκαιρία, με πολλά ανταλλάγματα δόξης κοσμικής, να μη μαρτυρήσουν.
Αλλ' αυτοί προτίμησαν τον θάνατο, που θα τους έφερνε μια για πάντα κοντά στον Χριστό. Μέσα στην καρδιά τους έκαιγε η φωτιά της αγάπης προς τον Θεό. Όλα τα πράγματα και τις ψεύτικες χαρές του κόσμου τ' απαρνήθηκαν για να ζήσουν αιώνια ευτυχισμένοι, κοντά στον Θεό.
Να γιατι σ΄όλες τις θλίψεις και τις δοκιμασίες έδειξαν υπομονή, μεγάλη υπομονή! Αν λοιπόν οι μάρτυρες υπέμεναν τόσα βασανιστήρια για την αγάπη του Θεού, πόσο κι εμείς δεν πρέπει να υπομένουμε τις διάφορες δοκιμασίες που επιτρέπει ο Θεός για την ψυχική μας πρόοδο;
Μας προσκάλεσε ο Κύριος να γίνουμε μέτοχοι των παθημάτων Του. Ο ίδιος υπέμεινε και σήκωσε τον σταυρό των αμαρτιών μας. Κι εμείς ας υπομένουμε και κόπους και πόνους και θλίψεις και τα πάντα, για ν' αξιωθούμε της δόξης του Θεού, ''πρεσβείαις της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και πάντων των αγίων'', που με πολλούς κόπους και ιδρώτες ευαρέστησαν τον Χριστό.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Συνακόλουθες αναρτήσεις εκ του βιβλίου
''Η Άσκηση στη Ζωή μας''
Είκοσι κείμενα για την Ορθόδοξη Πνευματική Ζωή
βασισμένα στους Ασκητικούς Λόγους του Αββά Ισαάκ του Σύρου,
έκδοση της Ι. Μ. Παρακλήτου Ωρωπού Αττικής, 2006, σελ. 45 - 50.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου