Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

 

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Σαράντου Καργάκου: Νεότερη Ελληνική Ιστορία, Τόμος Β',
<<Μεγάλες μορφές και Μεγάλες Στιγμές του ΄21>>.
Δεύτερη έκδοση: <<Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ>>, Απρίλιος 2021, σελ. 110-112.
<<Και το βιβλίο αυτό είναι καρπός ευγνωμοσύνης προς τους πολυπληθείς ακροατές/μαθητές μου του <<Λαϊκού Πανεπιστημίου>>, που κατακλύζουν κάθε Τρίτη την αίθουσα τελετών της γεραράς <<Εταιρείας Φίλων του Λαού>>, για να ακούσουν πέμπτη χρονιά φέτος τα μαθήματά μου, παρά το νυκτερινό της ώρας (7-9 μ.μ.).
Στα μαθήματα αυτά προσέρχονται παιδιά όλων των ηλικιών, από 20 έως 85 ετών. Άλλα κρατούν σημειώσεις, άλλα κρατούν μαγνητόφωνα.
Αυτά μου έδωσαν το έναυσμα, το ερέθισμα και την ώθηση να δώσω στις παραδόσεις μου μορφή βιβλίου.
Την πρώτη χρονιά εδίδαξα έναν κύκλο μαθημάτων υπό τον τίτλο Το βυζαντινό ναυτικό, που πήρε μορφή καλαίσθητου βιβλίου από τις εκδόσεις Ιω. Σιδέρη (2007), τη δεύτερη χρονιά εδίδαξα τους πολιτικούς θεσμούς και τα πολιτικά σώματα της σπαρτιατικής πολιτείας, την τρίτη την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου,
που το 2008/09 σε πολύ διευρυμένη μορφή και με σπάνια βιβλιογραφία εκδόθηκε από τις Εκδόσεις ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΩΝ - ΚΑΡΤΕΡΗΣ, την τέταρτη χρονιά παρέδωσα <<Το λυκόφως της Σπάρτης>>,
που μαζί με τις προηγούμενες παραδόσεις μου αποτέλεσαν την πρωταρχική μαγιά για να συγγραφεί και να εκδοθεί το δίτομο έργο μου Ιστορία της Αρχαίας Σπάρτης (Gutenberg, 2006).
Πέρσι είχα την ευκαιρία να διδάξω τρεις κύκλους μαθημάτων: α) Οι Τούρκοι και το Βυζάντιο, β) Το τουρκικό imperium και γ) Τουρκοκρατία, που πήραν μορφή βιβλίου και εκδόθηκαν σε καλαίσθητη μορφή από τις εκδόσεις Λεωνίδα Γεωργιάδη.
Τα φετινά μαθήματα θα είναι αφιερωμένα στην Ελληνική Επανάσταση. Αλλά το βιβλίο αυτό δεν εξετάζει καταλεπτώς το μεγάλο εκείνο γεγονός.
Περιορίζεται αυστηρώς σε όσα προτίθεμαι να παραδώσω και αυτά είναι ό,τι λέγει ο τίτλος: Μεγάλες μορφές και μεγάλες στιγμές του '21.
Όχι όλος ο Αγώνας στην πολυμορφία και την πολύπτυχη διάστασή του.
Οι βασικοί λόγοι είναι δύο: Εκ των πραγμάτων είναι αδύνατον να συμπεριληφθεί όλος ο Αγώνας σε σειρά δίωρων -ανά δεκαπενθήμερο- μαθημάτων ενός εξαμήνου και, δεύτερον -πέρα από άλλες εκδοτικές μου δραστηριότητες- μία τρίτομη ή τετράτομη Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως,
που θα εξετάζει εξονυχιστικά, με πνεύμα κριτικό και -στο μέτρο του ανθρώπινα δυνατού- αντικειμενικά κάθε γεγονός, είτε αυτό είναι στρατιωτικό, είτε πολιτικό, είτε διπλωματικό.
Και για τον λόγο αυτό υπάρχει ένας διαχωρισμός:
Στους δύο πρώτους τόμους εξετάζονται τα στρατιωτικά γεγονότα και στον τρίτο τα πολιτικά, διπλωματικά, οικονομικά γεγονότα, καθώς και ό,τι μπορεί να έχει σχέση με την οργάνωση της παιδείας στη διάρκεια της πολυχρονίου πολεμικής δοκιμασίας.
Το βιβλίο αυτό, λόγω όγκου και τεράστιου κόστους, μόνο αν βρεθεί χορηγός θα καταστεί εφικτό να εκδοθεί.
Ευελπιστούμε ότι κάποιος θα συνδράμει.
Όχι πάντως η ελληνική πολιτεία.
Αυτή με τίμησε και με τιμά με το υπέρτατο βραβείον: το κώνειον>>!
(Απόσπασμα εκ του προλόγου)
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

Ο Γερμανός και η επανάσταση στην Πάτρα

Από ανιστόρητους κατηγορείται ο Γερμανός ότι την 25η Μαρτίου δεν ήταν στην Αγία Λαύρα, συνεπώς ότι δεν έγινε τίποτα στην Αγία Λαύρα ή ότι ο Γερμανός βρισκόταν στα Νεζερά, ωσάν να έκανε τουρισμό. Αλλά ότι βρισκόταν στα Νεζερά τις ημέρες κατά τις οποίες έγιναν τα γεγονότα που περιεγράψαμε, το γράφει ο ίδιος. Διότι από την περιοχή αυτή, που είχε παράδοση πολεμική, μπορούσε να στρατολογήσει άνδρες για να καταφέρει να απελευθερώσει την Πάτρα. Μαζί του ήσαν, μετά τη διάσκεψη, ο Ανδρέας Ζαϊμης και ο Προκόπιος. Εν τω μεταξύ, οι Τούρκοι των Πατρών, αφού πληροφορήθηκαν τα περί συσκέψεως στην Αγία Λαύρα, άρχισαν σφαγές και λεηλασίες κι έκαψαν μάλιστα την οικία του Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου, παρότι ήταν πρόξενος της Ρωσίας. Οι κάτοικοι των Πατρών, σε κατάσταση απελπισίας, ζήτησαν τον ερχομό του ιεράρχη τους, που εξακολουθούσε να συγκεντρώνει στρατό στην περιοχή των Ναζερών. Εν τω μεταξύ, άλλοι Πατρινοί με αρχηγό τον τσαγκάρη Παναγιώτη Καρατζά άρχισαν να κινούνται από μόνοι τους επαναστατικά. Ο Καρατζάς (το πραγματικό όνομά του ήταν Αναγνωστόπουλος) ήταν μια περιπετειώδης μορφή. Από παιδί στους γνωστούς <<πετροπόλεμους>>, που συνηθίζονταν στον τόπο μας ως τη δεκαετία του '50, ήταν ο προστάτης των Ελληνοπαίδων και το φόβητρο για τα Τουρκόπουλα. Αλλά και όταν μεγάλωσε, δεν έπαυε συνεχώς να συμπλέκεται με τους Τούρκους, ωσάν ο εναντίον τους πόλεμος να ήταν προσωπική του υπόθεση. Το 1809, ύστερα από ένα μεγάλο καβγά στην αγορά της Πάτρας, έφυγε για τη Ζάκυνθο. Εργάστηκε για λίγο ως τσαγκάρης και μετά μπήκε στην υπηρεσία των Άγγλων, όπου πήρε τις βασικές στρατιωτικές γνώσεις. Έφθασε, χάρη στη παλληκαριά του, στο βαθμό του ανθυπολοχαγού. Το 1812 ξαναγύρισε στην Πάτρα, ασκώντας το έργο του τσαγκάρη, κι έζησε ειρηνικά -αφήνοντας κατά μέρος τους καβγάδες- ως τις παραμονές του Αγώνα. Φαίνεται ότι είχε δημιουργήσει στρατιωτικό πυρήνα κρυφά, διότι, όταν οι Τούρκοι στις 21 Μαρτίου έκαψαν την οικία του Παπαδιαμαντόπουλου, οπλισμένοι Πατρινοί, με αρχηγούς τον Καρατζά, τον Βαγγέλη Λειβαδά και τον Ν. Γερακάρη, χτύπησαν τους Τούρκους αιφνιδιαστικά. Οι συγκρούσεις στην πόλη κράτησαν όλη την ημέρα, μέχρι που οι Τούρκοι, τρομοκρατημένοι, κλείστηκαν στην απόρθητη ακρόπολή τους. Έτσι η Πάτρα απελευθερώθηκε από τους ίδιους τους κατοίκους της με βασικό πρωταγωνιστή τον Παν. Καρατζά. Στις 24 Μαρτίου μπήκε στην Πόλη ο Γερμανός, περιστοιχιζόμενος από τους προκρίτους της Αχαϊας (Ζαϊμη, Λόντο, Θεοχαρόπουλο κ.α.), επικεφαλής εκατοντάδων οπλοφόρων.Ο Χέρτσμπεργκ στην πολύτιμη ιστορία του για την Επανάσταση δίνει μια γλαφυρή περιγραφή της εισόδου: όπλα κυνηγετικά, λόγχες μπηγμένες σε πασσάλους, σφεντόνες, δρεπάνια, δίκρανα. Ο Γερμανός εισήλθε στο δυτικό τμήμα της πόλεως, όπου κατοικούσαν αποκλειστικά Έλληνες, στη συνοικία του Αγίου Γεωργίου, όπως λεγόταν λόγω της εκκλησίας του ομώνυμου αγίου. Την επομένη, 25η Μαρτίου, μετά την Ακολουθία, ύψωσε τη σημαία της Επαναστάσεως προ του ναού, εστήλωσε ένα σταυρό στην προ αυτού πλατεία, απένειμε γενική ευλογία και συγχώρηση στον στρατό  και, αφού τοποθέτησε παντού φρουρά, ψάλθηκε τρισάγιο από χορό μοναχών που είχαν αφιχθεί από το Μέγα Σπήλαιο. Επιπλέον, οι αρχηγοί διένειμαν εθνόσημα που έφεραν πάνω σε ερυθρή επιφάνεια ένα σταυρό. Αλλ' η πιο σημαντική πράξη τους ήταν η οργάνωση ενός πολιτικού σώματος, που ονομάστηκε <<Αχαϊκόν Διευθυντήριον>>. Πρόεδρος ήταν ο Γερμανός, και τα λοιπά μέλη ήσαν πρόκριτοι της περιοχής' όχι όμως ο πρωταγωνιστής, που είχε εξελιχτεί σε λαϊκό ηγέτη, Παναγιώτης Καρατζάς' και τούτο ρίχνει μια σκιά στο λαμπρό εκείνο γεγονός, διότι οι πρόκριτοι ήθελαν να κρατήσουν πάση θυσία οι ίδιοι στα χέρια τους την ηγεσία, παραμερίζοντας το λαϊκό στοιχείο. Το <<Αχαϊκόν Διευθυντήριον>> ή <<Επαναστατικόν Διευθυντήριον>> εξέδωσε μια σημαίνουσα διακοίνωση προς τις Μεγάλες Δυνάμεις, συντεταγμένη από τον ίδιο τον Γερμανό. Το μνημειώδες αυτό κείμενο γράφει τα εξής: <<...Οι Έλληνες τυραννούμενοι πάντοτε επί πλέον από τους Τούρκους, οι οποίοι [Τούρκοι] ωρκίσθησαν να τους εξολοθρεύσουν, απεφάσισαν ομοφώνως να αποσείσωσι τον ζυγόν ή να αποθάνωσι. Ηγέρθημεν να λάβωμεν τα δίκαιά μας και είμεθα πεπεισμένοι ότι άπασαι αι χριστιανικαί Δυνάμεις θα γνωρίσωσι την Δικαιοσύνην του Αγώνος και όχι μόνον δεν θα παρεμβάλωσι προσκόμματα εις αυτόν, αλλά θα μας βοηθήσωσιν, αναπολούσαι οπόσον οι πρόγονοί μας ωφέλησαν την ανθρωπότητα...>>.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίου του Σαράντου Καργάκου:
Νεότερη Ελληνική Ιστορία, Τόμος Β',
<<Μεγάλες μορφές και Μεγάλες Στιγμές του ΄21>>.
Δεύτερη έκδοση: <<Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ>>, Απρίλιος 2021, σελ. 110-112.