ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: «Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ» (ΜΕΡΟΣ ΕΝΑΤΟΝ)

Στα χρόνια μας, η σύλληψη και πραγμάτωση της ιδέας της παγκοσμιοποίησης μεταβάλλει άρδην σε πολλούς το εθνικό τους συναίσθημα, την καλώς εννοούμενη πατριωτική ιδέα και έγερση, σκοπούμενη (η παγκοσμιοποίηση) στην πολιτιστική πολτοποίηση των λαών διά του χωνευτηρίου της πολυσυλλεκτικότητας και της πολυπολιτισμικότητας. Ο εθνισμός (και ουχί ο εθνικισμός) -ως ιδέα- σέβεται και εκτιμά τις ιδιαιτερότητες κάθε έθνους, ταυτόχρονα όμως φροντίζει να διατηρήσει τη δική του προγονική ταυτότητα, το δικό του πατροπαράδοτο πολιτισμό και την ημετέρα λατρευτική Πίστη. Μπροστά στο αποτροπιαστικό και επικίνδυνο φάσμα του Ολοκληρωτισμού που προωθείται, προσφέρουμε στο αναγνωστικό μας κοινό -χάριν της εθνικής μας υπόστασης και του δικού μας ελληνικού πατριωτισμού- το βιβλίο «Λέλα Καραγιάννη - Η θρυλική γιαγιά μου» που έγραψε η εγγονή της Εθνικής μας Αγωνίστριας, Λέλα Βύρ. Καραγιάννη, προς τόνωση και ενίσχυση των κληροδοτημάτων του γένους μας. Το έργο θα ολοκληρωθεί με αποσπασματικές αναρτήσεις, δίχως να απωλέσει το πνεύμα και το ύφος με τα οποία γράφτηκε. Σήμερα, που οι περισσότεροι αποφεύγουν να μιλήσουν για έθνος, γένος, ιστορία, αρχαίο και ρωμέϊκο πολιτισμό, υπό τον κίνδυνο να μην τους αποκαλέσουν εθνικιστές ή φασίστες, το βιβλίο της Λέλας Καραγιάννη έρχεται να θυμίσει, πως ή ίδια βασανίστηκε και τουφεκίστηκε από Έλληνες και ξένους φασίστες! Η ίδια και η εθνική οργάνωση «Μπουμπουλίνα» που δημιούργησε, διώχθηκε ανηλεώς και παντοιοτρόπως από την «Διεύθυνση Ειδικής Ασφάλειας του Κράτους», (απαρτισμένη κατά το πλείστον από Έλληνες δοσίλογους) που ήταν ένα ειδικό τμήμα της «Ελληνικής Χωροφυλακής» δημιουργημένο από τον Ε. Βενιζέλο! Ενταγμένη αργότερα στο κατασκοπευτικό δίκτυο Απόλλων, αποκρυπτογράφησε απόρρητα σχέδια των Γερμανών κατακτητών προκαλώντας τους δολιοφθορές, διοχέτευσε πληροφορίες για Έλληνες συνεργάτες των Αρχών Κατοχής, ενώ παράλληλα συνέβαλε στη βοήθεια των Άγγλων συμμάχων που είχαν εγκλωβιστεί στην Αθήνα. Για όλα αυτά τουφεκίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου στις 8 Σεπτεμβρίου του 1944, ένα μήνα πριν από την απελευθέρωση και δυο μήνες πριν από τα Δεκεμβριανά. Ευχόμαστε καλή δημιουργική ανάγνωση και εθνική αφύπνιση, όλα ιδωμένα υπό το άσβεστο φως της Ορθοδοξίας, ως πνευματικού φάρου για την πνευματική και ψυχική μας σωτηρία εδώ και στην Άνω Ιερουσαλήμ. Εύχεσθε!

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10

Μυστικός Πόλεμος

Μέσω αυτών των διασυνδέσεων η Λέλα Καραγιάννη φυγάδευσε στα βουνά τον γιο της Γιώργο, ο οποίος είχε συλληφθεί με το γνωστό επεισόδιο John Wilson και αφού κρατήθηκε τότε δύο νύχτες στις φυλακές Αβέρωφ μεταφέρθηκε για ανάκριση στο κτίριο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, απ' όπου κατάφερε να διαφύγει σώος, ανοίγοντας μία αφύλαχτη πόρτα και με μόνη απώλεια δύο ισχυρά χαστούκια που δέχτηκε στο πρόσωπο. Ευτυχώς γι' αυτόν, στάθηκε τυχερός, γιατί ποτέ δεν βασανίστηκε όπως ο αδελφός του Βύρων και τα άλλα αδέλφια του.
Κατά τον ίδιο τρόπο η Λέλα Καραγιάννη φυγάδευσε στα βουνά πολλούς Εβραίους και πολλούς Έλληνες που ήθελαν να συνεχίσουν τον αγώνα και να ενωθούν είτε με τους Άγγλους είτε με τις άλλες Ελληνικές Αντιστασιακές Οργανώσεις του βουνού. Από την αρχή της Γερμανικής Κατοχής έγινε αισθητό το λυπηρό γεγονός πως η Αθήνα ήταν γεμάτη από δοσίλογους και προδότες που καραδοκούσαν.
Η Λέλα Καραγιάννη, αν και επαγρυπνούσε, δέχτηκε το πρώτο χτύπημα όταν ένα από τα τα κρησφύγετά της προδόθηκε και οι καλοί φίλοι και συνεργάτες της συνελήφθησαν. Σπεύδει αμέσως και αδειάζει όλα τα σπίτια που έκρυβε συμμάχους και τους μεταφέρει σε άλλες διευθύνσεις. Ήταν ένα ριψοκίνδυνο παιχνίδι που αναγκάστηκε να παίξει πολλές φορές. Το δεύτερο χτύπημα ήρθε ισχυρότερο για την ίδια και τον σύζυγό της όταν οι καραμπινιέροι εισέβαλλαν στο σπίτι τους και άρχισαν εξονυχιστική έρευνα. Δυστυχώς σε μία προσπάθειά της να βοηθήσει δύο Αυστραλούς έπεσε θύμα προδοσίας απ' αυτούς που τους φύλαγαν και άρχισαν και άρχισαν να την εκβιάζουν για χρήματα.
Δύο φρικτά υποκείμενα εκ των οποίων ο ένας δικάστηκε μεταπολεμικά ως προδότης, αλλά για τη Λέλα Καραγιάννη ήταν πλέον αργά. Η οικογένειά της δεν επεδίωξε την καταδίκη του από μεγαλοψυχία για τα παιδιά του.
Ο επικεφαλής αξιωματικός των καραμπινιέρων ονόματι Τζίμυ Καλλάρα ήταν ελληνικής καταγωγής από τους παππούδες του και εμφανώς αντιφασίστας. Στην έρευνα που πραγματοποιεί ο Καλλάρα στο σπίτι της Λέλας, ενώ βρίσκει ενοχοποιητικά στοιχεία και ταυτότητες σε ένα συρτάρι, τις βάζει κρυφά από τους δικούς του στην τσέπη του. Αναγκαστικά βέβαια συλλαμβάνει τη Λέλα, αφού είχε αυτή την εντολή, φεύγοντας όμως, ψιθυρίζει με τρόπο στην κόρη της, Ηλέκτρα, να είναι στο μέλλον όλοι τους προσεκτικοί.
Οι γυναίκες του σπιτιού, τρέμοντας από ανακούφιση πλέον, ευχαριστούν τον Θεό που οι Ιταλοί δεν έψαξαν καλά στο υπόγειο. Σε μία κρύπτη πίσω από ένα παλιό έπιπλο κρυβόταν τυλιγμένος σε ένα χαλί ο νεαρός Εβραίος Λέων Γαβριηλίδης, φίλος των παιδιών της. Στη συνέχεια η Λέλα, αφού του εξασφάλισε ταυτότητα, τον φυγάδευσε στο βουνό.
Με επιστολή του προς την YAD VASHEM, ο Λέων Γαβριηλίδης συνέβαλε στην αναγνώριση της Λέλας Καραγιάννη ως ευεργέτιδας των καταδιωκομένων Εβραίων. Όταν το ζεύγος Καραγιάννη συνελήφθη, η Λέλα και ο Νίκος οδηγήθηκαν χωριστά στις φυλακές Αβέρωφ, όπου κρατήθηκαν για πολλούς μήνες. Η Λέλα για να απαλλάξει τον σύζυγό της από τις ευθύνες δηλώνει το πατρικό της όνομα <<Μινοπούλου>> και ισχυρίζεται πως είναι σε διάσταση με τον σύζυγό της τα δύο τελευταία χρόνια.
Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής τους η κόρη τους Ιωάννα και ο γιος τους Βύρων φρόντισαν την οικογενειακή επιχείρηση. Μαζί με τα αδέλφια τους Ηλέκτρα και Νέλσονα, καθώς και μερικά μέλη της Οργάνωσης συνέχισαν τα συσσίτια και την φροντίδα όσων συμμάχων είχαν ακόμα υπό την επίβλεψή τους. Η Λέλα Καραγιάννη, τους έξι μήνες της φυλάκισής της όχι μόνο δεν πτοήθηκε, αλλά καλλιέργησε νέες διασυνδέσεις που την βοήθησαν να διοικήσει την Οργάνωσή της και να κρατήσει άμεση επαφή με τα παιδιά της και τους συνεργάτες της. Κατάφερε να επιστρατεύσει και να χρησιμοποιήσει τους ίδιους τους φύλακες, οι οποίοι αποδείχτηκαν καλοί πατριώτες και πρόθυμοι να μεταφέρουν τα μηνύματά της. Παράλληλα της έδιναν πληροφορίες για όσα άκουγαν από άλλους φυλακισμένους και την ενημέρωναν για όλα τα γεγονότα και τις εξελίξεις τους που συνέβαιναν μέσα στις φυλακές.

Ενώ ο Νίκος Καραγιάννης αφέθηκε ελεύθερος δύο περίπου μήνες μετά τη σύλληψή του, η Λέλα Καραγιάννη περνάει από Ιταλικό Στρατοδικείο και απαλλάσσεται λόγω ελείψεως επαρκών στοιχείων, τον Μάρτιο του 1942. Ο στρατοδίκης ονόματι Λουϊτζι Μαρτορέλι (Louigi Mertoreli) και ο δημόσιος κατήγορος ταγματάρχης Περικόνε (Pericone), πιθανώς αντιφασίστες, υπήρξαν μαζί της επιεικείς. Ίσως να τους επηρέασε ευμενώς και η μαρτυρία του Τζίμυ Καλλάρα. Οι πληροφορίες που έχει συγκεντρώσει από τους άλλους φυλακισμένους αντιστασιακούς της φαίνονται τώρα χρήσιμες και της δίνουν την πλήρη εικόνα των όσων συμβαίνουν παρασκηνιακά.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο
της Λέλας Βύρ. Καραγιάννη, εγγονής της Εθνικής Αγωνίστριας Λέλας Καραγιάννη:
<<Λέλα Καραγιάννη - Η θρυλική γιαγιά μου>>, εκδόσεις <<ΠΕΛΑΣΓΟΣ>>,
Α' έκδοση Οκτώβριος 2023, Αθήνα, σελ. 71-74.