ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΗΣ ΓΝΗΣΙΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ

Ὁμιλία ἐκφωνηθεῖσα στήν Ἱερά Σύναξη Κληρικῶν Νοτίου Ἑλλάδος τῆς Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος,
στίς 18-11/1-12-2015, 
εἰς τόν Ἱερόν Καθεδρικόν Ναόν Κοιμήσεως Θεοτόκου Πειραιῶς.

Μακαριώτατε, 

Σεβασμιώτατοι καί Θεοφιλέστατοι Ἀρχιερεῖς,

Πανοσιώτατοι καί Αἰδεσιμώτατοι Πατέρες,

Ἡ Ἐκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ.τῆς Ἑλλάδος,τὴν 4/17.12.2014, ἐνέκρινε ἕνα κείμενο «Ὁμολογίας Πίστεως». Πολλοὶ θὰ ἀναρωτήθηκαν, γιὰ ποιὸ λόγο ἔγινε αὐτό; Δὲν εἴχαμε πρὶν Ὁμολογία Πίστεως; Ποιὸς ὁ σκοπὸς αὐτῆς τῆς ἀποφάσεως; Γιὰ νὰ λύσουμε αὐτὲς τὶς ἀπορίες καὶ νὰ ἀναφερθοῦμε στὸ περιεχόμενο τῆς Ὁμολογίας αὐτῆς γίνεται ἡ παροῦσα Εἰσήγηση. Ἡ ἀφορμὴ γιὰ τὴν σύνταξη καὶ ἔγκριση αὐτῆς τῆς Ὁμολογίας μᾶς δώθηκε ἀπὸ τὸν Νόμο περὶ Θρησκευτικῶν Κοινοτήτων, ποὺ ἐνέκρινε πέρυσι ἡ Ἑλληνικὴ Βουλή. Μεταξὺ τῶν ἐγγράφων, τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ συνυποβάλει στὸ Πρωτοδικεῖο μία Θρησευτικὴ Κοινότητα γιὰ νὰ ἀναγνωρισθεῖ ὡς Νομικὸ Πρόσωπο, εἶναι καὶ ἡ Ὁμολογία Πίστεως, ὅπου θὰ περιγράφει τὶ πρεσβεύει. Καὶ ἐμεῖς λοιπόν, σύμφωνα μὲ τὸ παράγγελμα τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου πρὸς ὅλους τοὺς Χριστιανοὺς νὰ εἶναι «ἕτοιμοι δὲ ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ὑμῖν ἐλπίδος» (Α΄ Πετρ. γ΄ 15), ὀφείλαμε νὰ ἀνταποκριθοῦμε, ὄχι δημιουργῶντας κάτι νέο ποὺ δὲν ὑπῆρχε πρίν, ἀλλὰ καταγράφοντας αὐτὸ ποὺ πάντα φρονούσαμε καὶ πιστεύαμε.

Πρότυπό μας γιὰ αὐτὴν τὴν Ὁμολογία, ὑπῆρξε ἡ Ὁμολογία ποὺ ἀπαγγέλλει ὁ πρὸς χειροτονίαν Ἐπίσκοπος, ἡ ὁποία ὑπάρχει στὸ Μέγα Εὐχολόγιο. Ἀπό αὐτὴν κρατήσαμε τὰ πλέον οὐσιώδη, τὰ ὁποῖα ἀφοροῦν ὅλους τοὺς Πιστούς καί –μὲ κάποιες μικρὲς γλωσσικὲς προσαρμογὲς ἐπὶ τὸ ἁπλούστερον- προσθέσαμε ἀκόμη λίγα, κυρίως τὰ σχετικὰ μὲ τὴν ἀντίθεσή μας πρὸς τὸν Οἰκουμενισμό. Ἔτσι διαμορφώθηκε ἡ Ὁμολογία Πίστεως, στὴν ὁποία ἀναφερόμαστε. Κατεβλήθη προσπάθεια νὰ εἶναι συνοπτικὴ καὶ περιεκτική.

Ἂς τήν δοῦμε κατ’ ἄρθρον.

Μέρος Πρώτον

Ἐνστερνίζομαι πάντας τοὺς ὑπὸ τῶν Ἁγίων Πατέρων, ὡς ὑπὸ φωτιστικῆς Χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος ὁδηγουμένων, ἐκτεθέντας ῞Ορους τῆς Ὀρθῆς Πίστεως, ὡς καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας, οὓς οἱ μακάριοι Ἐκεῖνοι πρὸς τὴν τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας διακόσμησιν καὶ τῶν ἠθῶν εὐταξίαν, κατὰ τὰς Ἀποστολικὰς Παραδόσεις καὶ τὴν διάνοιαν τῆς Εὐαγγελικῆς Θείας Διδασκαλίας συντάξαντες, παρέδωκαν τῇ Ἐκκλησίᾳ. δ. Πάντα μὲν ὅσα ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τῶν Ὀρθοδόξων πρεσβεύουσα δογματίζει, ταῦτα πρεσβεύω κἀγὼ καὶ πιστεύω, μηδὲν προστιθείς, μηδὲν ἀφαιρῶν, μηδὲν μεταβάλλων, μήτε τῶν Δογμάτων μήτε τῶν Παραδόσεων, ἀλλὰ τούτοις ἐμμένων καὶ ταῦτα μετὰ φόβου Θεοῦ καὶ ἀγαθῆς συνειδήσεως ἀποδεχόμενος· πάντα δὲ ὅσα Ἐκείνη, κατακρίνουσα ὡς ἑτεροδιδασκαλίας, ἀποδοκιμάζει ταῦτα κἀγὼ κατακρίνω καὶ ἀποδοκιμάζω διὰ παντός. ε.

Πείθομαι προθύμως ἐν τοῖς Ἐκκλησιαστικοῖς καὶ τῇ Ἱερᾷ Συνόδῳ, ὡς Ἀνωτάτῃ Ἀρχῇ τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Ἑλλάδος, Ἥτις ἀποτελεῖ τὴν συνέχειαν τῆς Μιᾶς, Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας ἐν Ἑλλάδι, καὶ τοῖς ὑπ᾿ Αὐτὴν κανονικοῖς Ἐπισκόποις καὶ Πρεσβυτέροις. Ϛ. Πιστεύω καὶ ὁμολογῶ, ὅτι ἡ Ὀρθοδόξος Πίστις οὔκ ἐστιν «ἐξ ἀνθρώπων», ἀλλὰ ἐξ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, κηρυχθείσης ὑπὸ τῶν θείων Ἀποστόλων, βεβαιωθείσης ὑπὸ τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, παραδοθείσης ὑπὸ τῶν σοφωτάτων Διδασκάλων τῆς Οἰκουμένης, κυρωθείσης δὲ τῷ αἵματι τῶν Ἁγίων Μαρτύρων. ζ. Ἀποδέχομαι, σὺν ταῖς Ἀποφάσεσι τῶν Ἁγίων Ἑπτὰ Οἰκουμενικῶν Συνόδων, καὶ τὰς τοιαύτας τῆς Πρωτοδευτέρας Ἁγίας Συνόδου τῆς ἐν ἔτει 861ῳ· πρὸς δὲ τούτοις, ἀσπάζομαι ἀπαρεγκλίτως καὶ τὰς Ἀποφάσεις τῆς ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Φωτίου συγκληθείσης Ἁγίας Συνόδου ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐν ἔτει 879ῳ/880ῷ, ὡς καὶ τὸν Συνοδικὸν Τόμον τῆς ἐν Βλαχέρναις Ἁγίας Συνόδου ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐν ἔτει 1351ῳ ἐπὶ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ καὶ Πατριάρχου Ἁγίου Καλλίστου Α’, πεποιθὼς ὅτι αἱ Σύνοδοι αὗται ἔχουσιν οἰκουμενικὴν καὶ καθολικὴν ἰσχὺν καὶ αὐθεντίαν ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ. η.

Ἐπὶ δὲ τούτοις, στέργω καὶ πείθομαι εἰς τὰς Ἀποφάσεις τῶν Ἁγίων Πανορθοδόξων Συνόδων, συγκληθεισῶν ἐν ἔτεσι 1583ῳ, 1587ῳ καὶ 1593ῳ, αἵτινες ἀπέστερξαν καὶ κατεδίκασαν τὴν εἰσδοχὴν εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τοῦ λεγομένου Γρηγοριανοῦ - Φραγκικοῦ - Νέου Ἡμερολογίου, θεσπισθέντος ὑπὸ τοῦ πάπα Γρηγορίου 3 ΙΓ’ ἐν ἔτει 1582ῳ. θ. Ἐπὶ πλέον, ἀποδέχομαι καὶ ἀναγνωρίζω ὡς Οἰκουμενικὰ καὶ Καθολικὰ Μνημεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως τόν τε Πατριαρχικὸν Τόμον τοῦ 1756 περὶ τοὺ βαπτίσματος τῶν ἑτεροδόξων, καὶ τὸ Συνοδικὸν Σιγγίλιον τοῦ 1848 τῶν Ἁγιωτάτων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς, ὡς καὶ τὸ Συνοδικὸν Σιγγίλιον τοῦ 1872 ἐπὶ καταδίκῃ τοῦ Ἐθνοφυλετισμοῦ.

Μέρος Δεύτερον 

α. Θεωρῶ τὸν Οἰκουμενισμόν ὡς συγκρητιστικὴν παναίρεσιν, τὴν δὲ συμμετοχὴν εἰς τὴν λεγομένην Οἰκουμενικὴν Κίνησιν, ἀρξαμένην εἰς τὰς ἀρχὰς τοῦ Κ’ αἰῶνος, ὡς ἄρνησιν τῆς γνησίας Καθολικότητος καὶ Μοναδικότητος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, πεποιθὼς ὅτι ὁ ἀποδεχόμενος καὶ συμμετέχων εἰς τὴν αἵρεσιν ταύτην εἶναι πεπτωκὼς περὶ τὴν Πίστιν καὶ ἐκκλησιαστικῶς ἀκοινώνητος. β. Ὡσαύτως,ἀπορρίπτω καὶ οὐδόλως ἀποδέχομαι τὸ ἐν ἔτει 1920ῷ Διάγγελμα τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως «Πρὸς τὰς ἁπανταχοῦ Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ», ὡς περιέχον ἓν πλῆρες Σχέδιον πρὸς ἐφαρμογὴν ἐν τῇ πράξει τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ προβλέπον τὴν Ἡμερολογιακὴν-Ἑορτολογικὴν Μεταρρύθμισιν,προετοιμασθεῖσαν ὑπὸ τοῦ οὕτως ἀποκληθέντος Πανορθοδόξου Συνεδρίου τοῦ 1923 καὶ ἐφαρμοσθεῖσαν ἐν Ἑλλάδι ἐν ἔτει 1924ῳ, τοιουτοτρόπως δὲ παραβιάσασαν τὰς Ἀποφάσεις τῶν τριῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ ΙΣΤ’ αἰῶνος.γ.

Ἐν συνεπείᾳ πρὸς τὰ ἀνωτέρω, θεωρῶ ἐπίσης ὡς πεπτωκότας περὶ τὴν Πίστιν τοὺς ἐξ Ὀρθοδόξων συμμετασχόντας εἰς τὴν ἵδρυσιν τοῦ «Παγκοσμίου Συμβουλίου τῶν Ἐκκλησιῶν» ἐν ἔτει 1948ῳ καὶ ἀποτελοῦντας ἔκτοτε ἐνεργὰ-ὀργανικὰ μέλη αὐτοῦ, καλλιεργοῦντας οὕτω τὸν λεγόμενον Διαχριστιανικὸν καὶ Δια- θρησκειακὸν Οἰκουμενισμόν. δ. Τέλος, ἀρνοῦμαι καὶ δὲν ἀποδέχομαι τὰς λεγομένας Πανορθοδόξους Διασκέψεις (1961 κ.ἑ.), αἵτινες προετοίμασαν τὴν κατακριτέαν, ἄκυρον καὶ ἀνυπόστατον «ἄρσιν τῶν Ἀναθεμάτων Ἀνατολικῆς καὶ Δυτικῆς Ἐκκλησίας» ἐν ἔτει 1965ῳ, ἔκτοτε δὲ αὗται καλλιεργοῦσιν ἐν οἰκουμενιστικῇ προοπτικῇ τὸ ἔδαφος διὰ τὴν σύγκλησιν τῆς οὕτω καλουμένης Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου, πρὸς τελικὴν ἀποδοχήν, καθιέρωσιν καὶ δογματοποίησιν τῆς συγκρητιστικῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Εκ της Ιστοσελίδας της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών

 http://www.ecclesiagoc.gr/