ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


«Ο Παντοκράτορας κρατά στο Χέρι Του την βραδυνή Θυσία»

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακριά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα όνειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά « ανάπηροι» στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδοκώμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία! Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην εγωϊκότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουϊτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρναν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς, σε ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές. Είναι το θεϊκό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής, το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωϊνό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου! (Φθινόπωρο 2013) Γιώργος Δ. Δημακόπουλος Δημοσιογράφος

Ιστολόγιο «ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Έτος: 11ο (2013 - 2024)

Δημοσιογραφικό Εργαστήρι Ορθόδοξης Μαρτυρίας και Ομολογιακής Κατάθεσης

Διαχειριστής:

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Icon by Serhei Vandalovskiy, icon - painter, Ukraine



«Απάνου απ' το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου / Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου. / Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία / Σκοτάδι η θλίψι μου σκορπά και λάμψιν η θρησκεία».



Κωστής Παλαμάς


Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2019

ΣΥΛΛΑΒΕΤΕ ΤΟΥΣ ''ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΣ'' ΑΘΟΡΥΒΩΣ!


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΟΤΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ


Μέρος 2ον


Έγγραφο του εφημερίου ιερέως της Μαγούλας π. Ηλία Κοκκινιώτη 

προς τον Μητροπολίτη Αθηνών Χρυσόστομο Παπαδόπουλο 

τη 17η Ιανουαρίου 1929 

σχετικά με τις κινήσεις των... ''παλαιοημερολογιτών''





Ευσεβέστως λαμβάνω την τιμήν να πληροφορήσω υμάς, ότι πολλοί εκ των κατοίκων της Μαγούλας και κωμοπόλεως Μάνδρας Παλαιοημερολογίται, κατεσκεύασαν εις το κέντρον του χωρίου Μαγούλας εκ σανίδων (ξύλινον παράπηγμα) διά εκκλησίαν, προτιθέμενοι δε να φέρωσι και ιερέα διαραράσσοντες ούτοι την ησυχίαν των κατοίκων, προτρέποντες τους κατοίκους εναντίον του Νέου ημερολογίου. Όθεν ευαρεστούμενοι η Υμετέρα Μακαριότις ενεργήσει τα περαιτέρω.



Πέντε ημέρες αργότερα 
και... ο πρόεδρος της κοινότητας Μαγούλας, Π. Στάμου, 
μαρτυρεί και αυτός 
-με... την δέουσα γλώσσα... δόκιμου πληροφοριοδότη- 
για τις ενέργειες των... ''παλαιοημερολογιτών''




Έχομεν την τιμήν να αναφέρομεν υμίν ευσεβάστως ότι πολλοί των κατοίκων Παλαιοημερολογίται κατασκευάζουν εκκλησίαν εν το της κωμοπόλεως εκ σανίδων (ξύλινον παράπηγμα) προτιθέμενοι να φέρωσι και ιερέα, διαταράττουσι ούτω την ησυχίαν των κατοίκων, προτρέποντες τους κατοίκους εναντίον του νέου ημερολογίου.




Απάντηση του Γραμματέα του Ελευθερίου Βενιζέλου 

προς τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Παπαδόπουλο 

σχετικά με την αίτηση του δευτέρου 
που αξιώνει συλλήψεις και απελάσεις των ''παλαιοημερολογιτών''...


Σε απάντησή του προς τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Παπαδόπουλο στις 26 Ιανουαρίου 1928, ο ιδιαίτερος γραμματέας του Ελευθερίου Βενιζέλου Στέφανος Στεφάνου πληροφορεί τον πρώτο, πως δεν μπορεί προς το παρόν να ικανοποιήσει την αξίωση του Αρχιεπισκόπου για ποινική δίωξη ιερέων ή ''ρασοφόρων'' που λειτουργούν σε εκκλησίες των ''παλαιοημερολογιτών''. Ο ίδιος όμως και η κυβέρνησή του θα αυτοδιαψευσθούν, όπως και τα έτερα στρατιωτικά κινήματα, που εναλλάσσονταν στην διακυβέρνηση της χώρας και επεβεβαίωσαν -μακράν- το εντελώς αντίθετο...


Μεταξύ άλλων αναφέρει: ...''Και κατά μεν των μοναχών των εγκαταλιπόντων αυθαιρέτως τας Μονάς των και περιφερομένων από τόπου εις τόπον... αλητικώς, δύναται η διοίκησις ν' ασκήσει εις εκτέλεσιν των αποφάσεων των εκκλησιαστικών δικαστηρίων τα νόμιμα μέτρα, διά να τους επαναφέρει εις την Μονήν, όπου ανήκουν. Επί πλέον δύναται κατ' αυτών, ως και κατά παντός άλλου ρασοφόρου να εφαρμοσθεί ο ποινικός νόμος, εφόσον... συντρέχει περίπτωσις εφαρμογής αυτού (αλητεία, διατάραξις δημόσιας τάξεως κ.λ.π.).


Και πιο κάτω: ...''Ως προς τον Ρουμάνον Αγιορείτην μοναχόν (Αρσένιο Κοττέα), περί του οποίου συγκεκριμένην κάμνετε μνείαν εις το υμέτερον έγγραφον, ο κ. Πρόεδρος της Κυβερνήσεως μου ανέθεσε να Σας γνωρίσω, ότι διεβίβασεν εις την αρμοδίαν Αστυνομικήν υπηρεσίαν διαταγήν, προς όσον οίον τε ταχυτέραν ανακάλυψιν και σύλληψιν αυτού''...




Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος



ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ:


1. Με τον (υπ' αριθμόν 430) νόμο του Υπουργείου των Εσωτερικών, η κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου συλλαμβάνει και απελαύνει τους Ορθοδόξους του πατρίου ημερολογίου!


2. Η ιδρυθείσα ''Θρησκευτική Κοινότητα των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών'' με αλλεπάλληλες παρεμβάσεις της διαμαρτύρεται και εγγράφως στην κυβέρνηση Βενιζέλου για τις συλλήψεις και απελάσεις των μελών της. Και...


3. Τηλεγράφημα Βενιζέλου για άμεση υποστήριξη του Μελετίου Μεταξάκη στον Οικουμενικό θρόνο της Κων/πολης!


Αναρτήθηκε από τον at
Ετικέτες:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)
▲ ▼
Print Friendly and PDF