Ο Γρηγόριος Ευστρατιάδης (1864-1950) υπήρξε νομικός, εκδότης και βουλευτής.
Επί σειρά ετών υπήρξε εκδότης και διευθυντής της εφημερίδας ''ΣΚΡΙΠ'' της Αθήνας.
Το ''ΣΚΡΙΠ'' αμέσως μετά την ημερολογιακή καινοτομία του 1924 τάχθηκε
κατά του συνόλου των νεωτερισμών, που εισήγαγαν στο σώμα της Εκκλησίας
ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης.
Φιλοξενούσε
στις σελίδες του το σύνολο σχεδόν των ανακοινώσεων της ''Ελληνικής Εκκλησιαστικής Κοινότητας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών'',
δημοσίευε
-με εμπεριστατωμένα ρεπορτάζ- όλες τις ειδήσεις για τις διώξεις των χιλιάδων αποτειχισμένων ''Παλαιοημερολογιτών''
και παρουσίαζε άρθρα αντινεωτεριστικά και κατά της κίνησης για την ''Ένωση των Εκκλησιών'',
όπως ονομαζόταν τότε η οικουμενική κίνηση.
Το βιβλίο του ''Η Πραγματική Αλήθεια περί του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου'' δημοσιεύθηκε
υπό την μορφή
συνεχιζόμενων άρθρων τον Μάρτιο του 1928 και αποτέλεσε
μια εμπεριστατωμένη δημοσιογραφική και θεολογική εργασία για το ημερολογιακό σχίσμα.
Το περισσότερο -ίσως- ενδιαφέρον
στο βιβλίο αυτό παρουσιάζει το γεγονός,
ότι επιχειρήθηκε η προσέγγιση των δρώμενων της ημερολογιακής καινοτομίας
και
μέσα από το πληροφοριακό φάσμα της δημοσιογραφίας και εύλογα η επικαιρότητα ζωντανεύει ιδεατά
στα ''πέτρινα'' αυτά χρόνια του Μεσοπολέμου, προσφέροντας στον αναγνώστη διαδραστικά τον επίκαιρο και ζωντανό παλμό των γεγονότων!
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
ΛΔ' Μέρος
Θα ήσαν αρκεταί αι εκτεθείσαι εις τα προηγούμενα άρθρα αποφάσεις, γνώμαι και Επιστολαί Συνόδων και Πατριαρχών, δι' ων διαπιστούται μία Αρχή κοινή και απαράβατος τηρηθείσα εν τη Εκκλησία, η αρχή της εμμονής εις τ α ς π α ρ α δ ό σ ε ι ς της Εκκλησίας, τας από αιώνων ισχυούσας, θα ήσαν λίγομεν αρκεταί, ίνα πείσωσι πάντας, ότι η γενομένη μετά τόσους αιώνας μεταβολή του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου αποτελεί ν ε ω τ ε ρ ι σ μ ό ν, την οποίαν διά παν Εκκλησιαστικόν θέμα καταδικάζει η Εκκλησία, εφ' όσον καταλύει π α ρ ά δ ο σ ι ν μακραίωνα, καθαγιασθείσαν διά του σεβασμού αυτής, υφ' απασών των από αιώνων Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Νομίζομεν όμως αναγκαίον να αναφέρωμεν και άλλας ακόμη αποφάσεις της Εκκλησίας, διά να καταδείξωμεν, ότι εν ενί στόματι, εν ενί πνεύματι και μια καρδία, οι από αιώνων και ετών ενσαρκούντες την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν αντιπρόσωποι αυτής ομοιοτύπως και σταθερώς ανεγνώρισαν, ότι α ι π α ρ α δ ό σ ε ι ς της Εκκλησίας, αίτινες ως θα ίδωμεν εγένοντο σεβασταί και υπό των παλαιών Οικουμενικών Συνόδων, είναι και πρέπει να μείνωσιν αναλλοίωτοι και αμετακίνητοι.
4). Επί Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίου του Γ' (1716-1726) συνεκλήθη σύνοδος εκ δώδεκα Μητροπολιτών προισταμένων αυτής του Πατριάρχου τούτου Ιερεμίου και των Πατριαρχών Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, ήτις εστρέφετο κατά των πλανών και νεωτερισμών της Εκκλησίας της Ρώμης. Η μακρά απόφασις της Συνόδου ταύτης (1722) περιλαμβάνει, ως 5ον όρον τα εξής: ''...Τρίτον, στέργειν και αποδέχεσθαι και πάσας τας Εκκλησιαστικάς παραδόσεις, εγγράφους τε και αγράφους, καθώς αυτάς η Ανατολική του Χριστού Εκκλησία άνωθεν έτι εξ' αυτών των Αποστόλων παρέλαβε και διεδέξατο και ενεργεί και φυλάττει απαρατρέτρως μέχρις της σήμερον.
5). Κατά το 1827 επί Οικουμενικού Πατριάρχου Αγαθαγγέλου, η αυτή αντετάχθη άρνησις διά την διόρθωσιν του Ιουλιανού ημερολογίου εις τους αυτούς στηριχθείσα λόγους. Τότε Ακαδημαικοί τινές της Πετρουπόλεως προέβαλον αίτησιν περί της διορθώσεως του Ιουλιανού ημερολογίου. Η Ιερά όμως Σύνοδος της Ρωσσίας, προς την οποίαν απεστάλη η πρότασις αύτη απεφάνθη, ότι ίνα τεθή εις εφαρμογήν, πρέπει να εγκριθή υπό της εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλης Εκκλησίας. Και απεστάλη προς τον Πατριάρχην Αγαθάγγελον η πρότασις αύτη.
Αλλ' ούτος απέρριψεν εντελώς την πρότασιν ταύτην επικαλεσθείς και ούτος τα θεσπισμένα υπό των Οικουμενικών Συνόδων. Αείποτε άρα η Ορθόδοξος Εκκλησία προκειμένου περί της μεταβολής του Ημερολογίου αντετάχθη, επικαλουμένη στερεοτύπως σχεδόν τ η ν π ρ ά ξ ι ν της Εκκλησίας, τας π α ρ α δ ό σ ε ι ς αυτής. Είναι περίεργον ότι αυτός ούτος ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, ο αναλαβών την πρωτοβουλίαν και την εισήγησιν της μεταβολής εν τη Εκκλησία της Ελλάδος του ημερολογίου, προ της ανόδου του εις τον Μητροπολιτικόν θρόνον Αθηνών, Αρχιμανδρίτης έτι ων κατά το 1918, εδημοσίευσε εν τω ''Εκκλησιαστικώ Κήρυκι'' (φύλλον 145 του 1918) μελέτην ''περί του Γρηγοριανού ημερολογίου εν τη Ανατολή''.
Εν αυτή αναφέρει την προς τον Δόγην της Ενετίας Ν. Νταπόντε επιστολήν του Πατριάρχου Ιερεμίου και περί της αρνήσεως τούτου να παραδεχθή το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον, επιλέγει: ''Η επιστολή αύτη του Πατριάρχου (Ιερεμίου Β') χ α ρ α κ τ η ρ ί ζ ε ι ως ά ρ ι σ τ α την θέσιν, ην ευθύς αμέσως κατέλαβεν η Ορθόδοξος Εκκλησία απέναντι της γρηγοριανής τροποποιήσεως του Ημερολογίου θεωρείται αύτη υπ' αυτής, ως μια των πολλών καινοτομιών της πρεσβυτέρας Ρώμης ''π α γ κ ό σ μ ι ο ν σ κ ά ν δ α λ ο ν'' κ α ι α υ θ α ί ρ ε τ ο ς τ ω ν ε κ κ λ η σ ι α σ τ ι κ ώ ν π α ρ α δ ό σ ε ω ν κ α τ α π ά τ η σ ι ς...
Λαμβάνει δε αφορμήν ο Πατριάρχης να εξάρη την εμμονήν της Ορθοδόξου Εκκλησίας ε ι ς τ α π α ρ α δ ε δ ο μ έ ν α και να ψέξη τας συνεχείς εν τη Δυτική Εκκλησία μεταβολάς διά παπικών θεσπισμάτων, άνευ γνώμης ειδήσεως τινος των λοιπών Εκκλησιών γενομένας... Όθεν δ ε ν ε δ ι κ α ι ο ύ τ ο μ ό ν ο ς ο Πάπας να τροποποιήση το ημερολόγιον θ ε ω ρ ώ ν ε α υ τ ό ν υ π έ ρ τ ε ρ ο ν των Οικουμενικών Συνόδων''.
Αλλ' ενώ ο Αρχιμανδρίτης κ. Χρυσόστομος συμφωνεί πλήρως προς όσα ο Πατριάρχης Ιερεμίας Β' διεκήρυξε, πως γενόμενος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών παρείδε τα παραδεδομένα; Και αφού παραδέχεται, ότι ούτε ο Πάπας δεν εδικαιούτο μονομερώς να τροποποιήση το ημερολόγιον και αφού επαναλαμβάνει μετά του Ιερεμίου Β', ότι η μεταρρύθμισις του Πάπα είναι ''π α γ κ ό σ μ ι ο ν σ κ ά ν δ α λ ο ν'' και αυθαίρετος ''κ α τ α π ά τ η σ ι ς τ ω ν Ε κ κ λ η σ ι α σ τ ι κ ώ ν π α ρ α δ ό σ ε ω ν'', πως δεν εσκέφθη, ότι κατά ισχυρότερον λόγον, ''π α γ κ ό σ μ ι ο ν σ κ ά ν δ α λ ο ν'' θα είναι η μονομερής υπό της Εκκλησίας της Ελλάδος μεταρρύθμισις του ημερολογίου, χωρίς ταύτην να δεχθώσιν αι άλλαι ορθόδοξοι Εκκκλησίαι;
Και πως εδέχθη να διαπράξη αυτός αυθαίρετον των Εκκλησιαστικών παραδόσεων καταπάτησιν, ομοίαν εκείνης ην διέπραξεν ο Πάπας. Ας ίδωμεν όμως εις το επόμενον άρθρον και μεταγενεστέρας -συγχρόνως- αποφάσεις Συνόδων και Πατριαρχικών αποφάσεων, αποφηνομένων την αυτήν με τας παλαιοτέρας αποφάσεις γνώμην και μη αποδεξαμένων ουδεμίαν τροποποίησιν.
Συνεχίζεται
Εκ του βιβλίου του Γρηγορίου Ευστρατιάδη
''Η Πραγματική Αλήθεια περί του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου'',
που δημοσιεύθηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα των Αθηνών ''ΣΚΡΙΠ'',
την Πέμπτη 12 Απριλίου 1928,
έτος 32ον, αρ. φύλλου 8.957, σελ. 1η.
Μεταφορά στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Διατηρήθηκε η Γραμματική τάξη της εποχής με την επέμβαση μόνο σε κάποια αναγκαία σημεία στίξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου