 |
Φωτογραφία εκ της πρόσοψης του καθολικού της Ι. Μ. Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, Λυκόβρυσης Αττικής |
( Ε κ τ ο υ π ρ ο η γ ο ύ μ ε ν ο υ )
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ'
Στοργική συνομιλία.
Μετά το απόδειπνον εζήτησεν η Ειρήνη να ομιλήση μετά της Προεστώσης. Όταν εισήλθεν η νέα εις το κελλί της Ηγουμένης εξέφρασε τον σκοπόν της και παρεκάλει αυτήν
πίπτουσα εις τους πόδας της, όπως την δεχθή εις την σινοδείαν της, υποσχόμενη ότι θα υπετάσσετο εις αυτήν αδιακρίτως έως θανάτου.
Η Οσία Άννα, ως ήκουσε ταύτα την εσήκωσε κατασυγκινημένη, λέγουσα προς αυτήν, με γλυκύτητα: Είναι θέλημα Θεού, κόρη μου΄ ο Κύριος μου εφανέρωσε την παρελθούσα νύκτα τον ερχομόν σου και σε επερίμενα.
Είδα στον ύπνο μου τον Αρχάγγελον Γαβριήλ, τον προστάτην των παρθένων, να βάζη στα γόνατά μου ένα μικρό ολόλευκο χαριτωμένο προβατάκι με ζωηρά ματάκια και γυαλιστερό τρίχωμα.
Επήρα με χαράν το αγγελικόν δώρον, έτρεξα κάτω στη δροσερή πηγή του Μοναστηριού και το επότισα με το καθάριο νερό της. Εκείνο έπινε διψασμένο μέσα από τις χούφτες μου και με κύτταζε, σαν να ήθελε να με ευχαριστήση.
Ε! λοιπόν εσύ είσαι το προβατάκι, που μου έστειλε με τον Αρχάγγελόν Του ο ουράνιος Ποιμήν. Πώς να μην σε δεχθούμε στην μάνδραν του Χριστού μας;
Οι δικοί σου τι λέγουν για την απόφασίν σου αυτήν; -Δεν έχω κάνει ακόμη λόγον στον πατέρα μου. -Σε συμβουλεύω, παιδί μου, με υπομονήν και ειρηνικώς να τακτοποιήσεις την υπόθεσίν σου.
Την επομένην είχαν λειτουργίαν, εις την οποίαν παρεκάθησαν και οι νέες, μεταλαβούσαι των Αχράντων Μυστηρίων. Το μεσημέρι έβαλαν τις νέες σε μίαν μικράν τραπεζαρίαν που ήτο δίπλα στην μεγάλην των αδελφών.
Η τραπεζαρία ήτο στενόμακρον δωμάτιον με τοιχογραφίες. Στη μέση ήτο μαρμάρινον τραπέζι μακρόστενον, και δεξιά και αριστερά είχε πάγκους.
Στο βάθος της αιθούσης ήτο υψωμένος ένας μεγάλος Εσταυρωμένος και δίπλα του ένα αναλόγιον όπου ανέβαινε και εδιάβαζεν η αναγνώστρια. Μια μικρή καμπάνα εσήμαινε και αμέσως ήλθαν όλαι αι αδελφαί.
Το φαγητόν τους ήτο ωμά λαχανικά, αυγά βραστά, κρίθινο ψωμί και φρούτα. Έμειναν εκεί και αυτό το βράδυ και την νύκτα με το σήμαντρον, πρώτη ευρέθηκε η Ειρήνη στην εκκλησίαν.
Κατόπιν συνωμίλησαν και πάλιν αρκετά μετά της Προεστώσης και είπον εις αυτήν να εύχεται δι' αυτάς και ιδίως η Ειρήνη παρακαλέσασα όπως αξιώση αυτήν σύντομα ο Κύριος να έλθη εις την Μονήν!
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ'
Αναχώρησις γεμάτη ελπίδες.
Αναχωρήσασα εκ της Μονής η Ειρήνη ευρίσκεται πάντοτε με τον νουν της εκεί. Όταν επέστρεψεν ο πατέρας της από την Ανδριανούπολην ήθελε να συζητήση με την Ειρήνην γιατι είχε πόθον να την υπανδρεύση.
Στην Ανδριανούπολιν φιλοξενήθηκε στο αρχοντικόν του Επάρχου της πόλεως, Πατρικίου Νικήτα. Ούτος είχε μοναχογυιό, Φωτεινόν ονομαζόμενον, ήτο νέος εξαίρετος 20 ετών, εύμορφος, μορφωμένος.
Είχε υπηρετήσει στην φρουράν της Ανδριανουπόλεως, είχε παράσημα ανδρείας στον πρόσφατον πόλεμον των Βουλγάρων. Ο Στρατηγός εξετίμησε την αρετήν του νέου και εσκέφθη, ότι ήτο κατάλληλος διά την Ειρήνην.
Το επρότεινε λοιπόν εις τον Πατρίκιον, όστις εχάρη τα μέγιστα να συγγενεύση με τον Φιλάρετον, που είχε συγγενικούς δεσμούς με την αυτοκρατορικήν οικογένειαν.
Ο δυο τους εσχεδίαζαν ικανοποιημένοι την ευτυχίαν των παιδιών τους, πλην συνεφώνησαν να μην είπουν λόγον. Με κάποια αφορμή στρατιωτικής υπηρεσίας ο Στρατηγός επήρε μαζί του στην Κων/πολιν τον νεαρόν αξιωματικόν.
Στην πρωτεύουσα εφιλοξενήθη ο Φωτεινός εις τον αδελφόν του πατέρα του. Ο Στρατηγός Φιλάρετος έκαμε γεύμα και εκάλεσε τον Φωτεινόν, συμφώνως προς τα έθιμα της εποχής.
Η εκλεκτοτέρα μερίς της Βυζαντινής αριστοκρατίας είχε μαζευθή στο Παλάτι, ο χορός των ψαλτών της Αγίας Σοφίας έψαλλεν άσματα εγκωμιαστικά στους Βασιλείς, στον Καίσαρα και στον Στρατηγόν.
Η Ειρήνη μέσα σε όλα αυτά παρευρίσκετο μόνον σωματικώς, ο νους της ήτο, πότε θα κατορθώση να φύγη το συντομώτερον. Η στάσις της Ειρήνης έκαμε μεγάλην εντύπωσιν στον πατέρα της και πολύ εστενοχωρήθη.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ'
Θυγάτηρ και πατήρ.
Την επομένην, εκάλεσεν ο Στρατηγός την Ειρήνην διά να συζητήση με αυτήν περί της υποθέσεως του συνοικεσίου. Τότε εσκέφθη η Ειρήνη, ότι ήτο κατάλληλος ευκαιρία να εκφράση εις αυτόν τας αποφάσεις της.
Όταν εισήλθεν εκεί, όπου έτρωγε το πρόγευμα ο πατέρας της, τον εχαιρέτισε και εκάθησε κοντά του. Αμέσως ο Πατρίκιος λέγει προς αυτήν:
-Ειρήνη είδες τον νέον, που έφερα στο γεύμα, είναι ο γυιος του Επάρχου και είναι εκλογή δική μου για σένα πιστεύω να την εγκρίνης. -Κι αν η θυγατέρα σας, πάτερ μου, έχει εκλέξει ασυγκρίτως καλλίτερον νυμφίον αυτού; Σεις θα το εγκρίνατε;
Ο Στρατηγός δεν εφάνηκε κατ' αρχάς να εννόησεν αλλά είπεν εις αυτήν: -Μια καλή κόρη δεν κάνει ποτέ μόνη της εκλογή, αυτό τουλάχιστον έχει αρχή η οικογένειά μας. Ο Στρατηγός δεν δέχεται εξευτελισμούς.
Ο πατέρας της μιλούσε σε ασυνείθηστο έντονον ύφος. Εχρειάσθη λοιπόν να συγκεντρώση όλας της τας ψυχικάς δυνάμεις διά την αντεπίθεσιν. Επεβλήθη πολύ στον εαυτόν της, διά να μη χάση την ψυχραιμίαν της και απήντησε με την συνειθησμένην γλυκύτητα:
-Η δική μου εκλογή δεν θα σας εξευτελίση πατέρα μου, μάλλον θα σας αξιώση τιμής, διότι ο Νυμφίος μου δεν είναι εκ του κόσμου τούτου. Ήμουν ήδη προητοιμασμένη διά να σας συναντήσω να λάβω την πατρικήν σας συγκατάθεσιν και ευλογίαν, για να ακολουθήσω την μοναχικήν ζωήν, ην ποθώ εκ παιδικής ηλικίας.
Αν ήκουεν ο Φιλάρετος, πως εγκρεμνίσθη από τα θεμέλια ο ναός της Αγίας Σοφίας, δεν θα του επροξενούσε τόσην κατάπληξιν, όσην του επροξένησαν τα λόγια της Ειρήνης.
-Όταν ξεκίνησες για την Βασιλεύουσαν, για τον Βασιλέα δεν ήλθες; Πλην ας δοξάσωμεν τον Θεόν που δεν έγινε αυτό το συνοικέσιον με τον διεφθαρμένον Βασιλέα. Ο Φωτεινός όμως είναι ανώτερος του Βασιλέως.
Άκουσέ με, κόρη μου, γιατι είσαι ακόμη άπειρη στην ζωή. Η Ειρήνη εννόησεν, ότι και πάλιν δεν κατάλαβε ο πατέρας της τους σκοπούς της, και είπεν εις αυτόν με γλυκύτητα:
-Αγαπημένε μου πατέρα, ο Χριστός, τον οποίον λατρεύεις και συ και εγώ, ας σε πληροφορήση ότι ουδέποτε επεθύμησα γήϊνον σύζυγον, γιατι η καρδία μου είναι δοσμένη εις τον ουράνιον Νυμφίον.
Η κλήσις μου είναι ιδική Του, δοσμένη δωρεάν, αισθάνομαι διαρκώς να με έλκη κοντά Του. Έφυγα από την πατρίδα μου οδηγουμένη από Εκείνον. Εδώ είναι ο τόπος, όπου με καλεί να Τον ευαρεστήσω.
Ημπορούσα να είχα φύγει κρυφά, σαν την αγίαν Ευφροσύνην και άλλας Μοναχάς, που είχαν εμπόδια από τους συγγενείς των΄ πλην επειδή είσθε καλός πατέρας και στοργικός δεν το έκανα, αλλά ανέμενα την ευχήν σας, διά να μη σας λυπήσω.
Τα λόγια αυτά της Ειρήνης εξήψαν εις οργήν τον πατέρα της, γιατι είχεν εκτεθή στον Έπαρχον. Ησθάνετο το γόητρόν του καταρρακωμένον. Τι θα πη εις βάρος του η κοινωνία;
Αυτός εδάμασεν ολοκλήρους στρατιάς βαρβάρων μισθοφόρων και δεν θα ημπορούσε να υποτάξη ένα κορίτσι 15 ετών; Ε! Αυτό ήτο πάρα πολύ υπερβολικόν δι' εκείνον!
-Ψεύτρα, υποκρίτρια φώναξε άγρια στην δύστυχη κόρη, κτυπώντας παράφορα τις γροθιές του στο μαρμάρινο τραπέζι. Δείχνεις, αναίσχυντη, απείθειαν στην θέλησιν του πατρός σου
και ύστερα τολμάς να λες, πως από εξαιρετικήν δήθεν αγάπην και ανύπαρκτον ευγνωμοσύνην, δεν θέλεις να με λυπήσης!
Άκουσε λοιπόν! σου δίδω 24ωρον προθεσμίαν να σκεφθής. Αν έως αύριον δεν συγκατατεθής να δεχθής τον γάμον που σου προτείνω να γίνη εντός 15 ημερών, θα σε στείλω με φρουρά στην Καισάρειαν και θα μείνης φυλακισμένη μέσα στο σπίτι σου εις όλην σου την ζωήν.
Να ιδώ τότε, αν θα ημπορέσεις να κάνης ό,τι θέλεις. Όσον για μένα θα το πάρω απόφασιν πως δεν έχω πια κόρη. Με τα λόγια αυτά
ήνοιξε την θύραν με οργήν και βγαίνοντας στον διάδρομον την έκλεισε πάλιν με οργήν κατά πρόσωπον της κόρης του, ήτις είχε μείνει εμβρόντητος.
( Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι )
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Εκ του βιβλίου
της Ιεράς Μονής Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου
Καρελλάς Κορωπίου Αττικής,
''Βίος και Ακολουθία
της Οσίας Μητρός ημών Ειρήνης Ηγουμένης Μονής Χρυσοβαλάντου'',
σελ. 56-58, Οκτώβριος 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου