 |
''Είναι φανερός ο πόνος και η απογοήτευση του καλού και συνετού αγωνιστού π. Χρυσοστόμου Νασλίμη, ο οποίος βλέπει τους κόπους τους χωρίς τα αναμενόμενα αποτελέσματα σε πομαντικό και πρακτικό επίπεδο, αλλά και παρακολουθεί με οδύνη την διαιώνιση της διασπάσεως στην Γνησία Ορθοδοξία εξ αιτίας της ιδεοληπτικής προσκολλήσεως των ''ου κατ' επίγνωσιν'' ζηλωτών, οι οποίοι εξαρτούν την όλη Ορθοδοξία και Ομολογία της Πίστεως από την τελεσίδικη έκφραση ''έγκυρα ή άκυρα'' σχετικά με τα Μυστήρια των Καινοτόμων! Είναι άξιον απορίας πότε μέσα στην δισχιλιετή ιστορία της Εκκλησίας ένας αντιαιρετικός αγώνας Πίστεως εξάρτησε την νομιμότητα, συνοχή και πορεία του από ένα τέτοιου είδους επισφαλές δίλημμα!...'' |
Το βιογραφικό βιβλίο του θεοφιλεστάτου Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών, υπό τον τίτλο ''ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΝΑΣΛΙΜΗΣ (1910-1973) ΑΚΑΤΑΒΛΗΤΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ'' Τόμος Α', αναφέρεται σε μία μεγάλη, πνευματική προσωπικότητα των καιρών μας, που κόσμισε θεάρεστα το Κίνημα των Γνησίων Ορθοδόξων από το 1924, έως σήμερα.
Επιλέξαμε -αποσπασματικά και μόνο- να μεταφέρουμε κάποιες παραθέσεις του βιβλίου, προς πνευματική ωφέλεια ημών και των αναγνωστών μας, χωρίς να αλλοιώνεται ή και να παρερμηνεύεται ο σκοπός και το πνεύμα του συγγράμματος. Αντί ημετέρων σχολίων, καταγράφουμε από τον πρόλογο της έκδοσης, τα λόγια του κ. Ιωάννη Πολέμη, καθηγητή Βυζαντινής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, που μας εισάγει στην ορθόδοξη πνευματικότητα του σύγχρονου αυτού ομολογητή της Εκκλησίας μας.
''Στην εκατόχρονη μαρτυρική πορεία του το Κίνημα των Γνησίων Ορθοδόξων δεν αναζωογόνησε μόνο το τοπίο της καθόλου ορθοδοξίας, τόσο στην χώρα μας όσο και στην αλλοδαπή, αλλά ανέδειξε και μαρτυρικές και ομολογιακές μορφές, εφάμιλλες των παλαιών πατέρων, που αγωνίσθηκαν τον αγώνα τον καλό υπέρ της πατρώας πίστεως. Ανάμεσά τους αναμφίβολα ξεχωρίζει ο Μαγνησίας Χρυσόστομος, του οποίου την βιογράφηση ανέλαβε με ζήλο και ευσυνειδησία ο θεοφιλέστατος επίσκοπος ΓΟΧ Γαρδικίου κ. Κλήμης.
Πρόκειται για μία απόλυτα τεκμηριωμένη και αξιόπιστη εργασία, η οποία με γλαφυρότητα αποτυπώνει τον βίο ενός ομολογητού των ημερών μας. Σε κάθε σελίδα του βιβλίου ο αναγνώστης μπορεί να οσφρανθεί το πολύτιμο μύρο της αγίας πίστεώς μας, το οποίο τόσο γενναιόδωρα σκόρπισε στο πέρασμά του από την εφήμερη τούτη ζωή ο Χρυσόστομος Νασλίμης.
Ο θεοφιλέστατος Γαρδικίου προβάλλει τον ταπεινό ομολογητή επίσκοπο Μαγνησίας ως πρότυπο αγωνιστού και για τις ημέρες μας και για τους σκοτεινούς καιρούς που έρχονται. Είθε ο Κύριος να τον αξιώσει να μας δώσει σύντομα και τον δεύτερο τόμο της βιογραφίας αυτής, η οποία ίσως λειτουργήσει και ως παρότρυνση σε άλλους ερευνητές να καταγράψουν την αγία βιοτή και άλλων μορφών της αγωνιζομένης ορθοδοξίας.
Κάποιοι πρέπει να διασώσουν όποια στοιχεία υπάρχουν ακόμη για τον παπα-Γιάννη Φλώρο, τον παπα-Ευγένιο Λεμονή, τον Κυκλάδων Παρθένιο, τον Φυλής Κυπριανό και τόσους άλλους. Έτσι θα δημιουργηθεί σταδιακά ο νέος Συναξαριστής της πραγματικής ορθοδοξίας και της γνήσιας αγιότητος στον ταραγμένο εικοστό αιώνα''.
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Στην από 21.4.1940 εκτενή επιστολή προς τον π. Αντώνιο Μουστάκα, ο βιογραφούμενός μας (π. Χρ. Ν.) γράφει από την Αθήνα σχετικά με τις πολλές υπηρεσίες των Γραφείων και τις εφημεριακές του ασχολίες, εξ αιτίας των οποίων αποκάμει ψυχικώς και σωματικώς σε τέτοιο σημείο, ώστε να εύχεται την απαλλαγή του από τα βάσανα το ταχύτερο δυνατόν.
Ως προς την τελευταία δίκη ενημερώνει: ''Το Εφετείον κατεδίκασε τους Σεβ. Αρχιερείς με ποινήν 20 ημερών φυλακίσεως με 2ετή αναστολήν΄ επί της αποφάσεως ησκήθη αναίρεσις εις Άρειον Πάγον.
Εν τω μεταξύ, οι Σεβ. Αρχιερείς αποφεύγουν να εμφανίζωνται δημοσία με τας αρχιερατικάς των διασημάνσεις, ίνα μη τυχόν τούτο αποτελέση στοιχείον επικυρώσεως της αποφάσεως του Εφετείου εν Αρείω Πάγω. Μετά την απόφασιν του Αρείου Πάγου, θα λάβουν λέγουν αποφάσεις επί της ακολουθητέας πορείας του αγώνος εφεξής''22.
Στη συνάφεια αυτή, δεν γίνεται βέβαια λόγος περί χειροτονιών, ενώ ο επιστολογράφος μας (π. Χρ. Ν.) βεβαιώνει, ότι θυμίζει στους Αρχιερείς πως δεν πρέπει να παύσουν οι χειροτονίες και ότι μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου πρέπει να σκεφθούν σοβαρά το μέλλον της Εκκλησίας.
Ο πρώην Φλωρίνης φαίνεται να επαφίεται περισσότερο στο θέλημα του Θεού και την πρόνοιά Του για την Εκκλησία, πιστεύοντας ότι η χειροτονία Αρχιερέων θα περιπλέξει τα πράγματα της Εκκλησίας περισσότερο.
Ο Μακαριώτατος Δημητριάδος επιθυμεί να προχωρήσουν σε χειροτονίες. Και συνεχίζει:
''Πάντως εγώ φρονώ ότι μόνον διά της οργανώσεως της Εκκλησίας ημών θα καταστή ευοίωνον. Και σας βεβαιώ ότι, εάν ο Άρειος Πάγος δεν αναγνωρίση τα δίκαιά μας, και οι Αρχιερείς μας δεν λάβουν ριζικωτέρας αποφάσεις, εγώ τουλάχιστον θα τραβηχτώ εις την άκρην΄
διότι εγώ δεν ήλθα εις την Αθήνα να τραβώ τόσα βάσανα με τον σκοπόν να ενισχύωνται τα οικονομικά των Γραφείων... διά να πληρώνωνται οι υπάλληλοι και να αδιαφορούμεν το τι θα απογίνη ο ιερός αγώνας μετ' ολόγον χρόνον, εφ' όσον τα Παρ/τα ελείψει Ιερέων διαρκώς διαλύονται και οι Χριστιανοί μη εξυπηρετούμενοι επαρκώς εις τα καθήκοντά των λιποτακτούν.
Είμαι πολύ στενοχωρημένος με την κατάστασιν, και μάλιστα κατ' αυτάς η στενοχωρία μου εκορυφώθη, διότι συνέβη και κάτι το οποίον θα επληροφορήθητε ήδη.
Μετά τας λαμπράς και πεπαρρησιασμένας απολογίας των Αρχιερέων μας εν τω Εφετείω, μία Επιτροπή λαϊκών της άλλης παρατάξεως [Κυκλάδων-Βρεσθένης], επεσκέφθη τον 'Αγ. πρ. Φλωρίνης και επρότεινεν την εξεύρεσιν τρόπου συμφιλιώσεως των διαιστώτων΄
ο Άγ. πρ. Φλωρίνης ομού με του Μακαριωτάτου [Δημητριάδος] εδέχθησαν να συναντηθώσιν εις την οικίαν του κ. Κηρύκου μετά των άλλων΄ ατυχώς κατά την συνάντησιν δεν επετεύχθη η συμφιλίωσις, διότι ήρχισαν οι μηδέποτε θέλοντες την ειρήνην της Εκκλησίας να εκτρέπωνται εις λόγους αναιδείας ανακατεύσαντες τα ''Έγκυρα τα Μυστήρια ή άκυρα των Νεοημερολογιτών'' και επειδή εφώναζαν και διέκοπτον την συζήτησιν, διελύθημεν με τας χειρίστας εντυπώσεις και τας απαισιωτέρας ελπίδας περί συμφιλιώσεως...
Καλόν νομίζω να προτρέψητε και σεις τους Αρχιερείς όπως φροντίσουν διά το μέλλον της Εκκλησίας κάπως σοβαρώτερον...''22.
Είναι φανερός ο πόνος και η απογοήτευση του καλού και συνετού αγωνιστού π. Χρυσοστόμου Νασλίμη, ο οποίος βλέπει τους κόπους τους χωρίς τα αναμενόμενα αποτελέσματα σε πομαντικό και πρακτικό επίπεδο, αλλά και παρακολουθεί με οδύνη την διαιώνιση της διασπάσεως στην Γνησία Ορθοδοξία εξ αιτίας της ιδεοληπτικής προσκολλήσεως των ''ου κατ' επίγνωσιν'' ζηλωτών, οι οποίοι εξαρτούν την όλη Ορθοδοξία και Ομολογία της Πίστεως από την τελεσίδικη έκφραση ''έγκυρα ή άκυρα'' σχετικά με τα Μυστήρια των Καινοτόμων!
Είναι άξιον απορίας πότε μέσα στην δισχιλιετή ιστορία της Εκκλησίας ένας αντιαιρετικός αγώνας Πίστεως εξάρτησε την νομιμότητα, συνοχή και πορεία του από ένα τέτοιου είδους επισφαλές δίλημμα!
Πότε ένα τέτοιου είδους θέμα και ερώτημα ετέθη με τόση επιμονή και ένταση, ως καθοριστικό της Ορθοδοξίας των αντιτασσομένων σε κάθε είδους Καινοτομία και Νεωτερισμό, κατά την διάρκεια των αγώνων Πίστεως και Ομλογίας των Αγίων Πατέρων μας!
Κάθε απροκατάληπτος και καλόπιστος ερευνητής και μελετητής της Εκκλησιαστικής μας Ιστορίας εκπλήσσεται ενώπιον του πρωτοφανούς αυτού φαινομένου, να τίθεται με τόση απολυτότητα το ζήτημα αυτό και μάλιστα να ανάγεται σε υπέρτατο κριτήριο Ορθοδοξίας των Ομολογητών της Πίστεως, ώστε να καθορίζει κυριολεκτικώς τα πάντα!...
Ο π. Αντώνιος Μουστάκας απάντησε την 12.5.1940 στον βιογραφούμενό μας (π. Χρ. Ν.) εκφράζοντας και αυτός την λύπη του για την στασιμότητα του ιερού Αγώνος και για την αναποφασιστικότητα στο θέμα των χειροτονιών, αλλά βεβαιώνει ότι μετά τον Άρειο Πάγο ο Δημητριάδος Γερμανός υποσχέθηκε, ότι θα θα ληφθούν επί του θέματος αυτού οι αναγκαίες αποφάσεις.
Επίσης, αναφέρεται στο θέμα της αποτυχημένης συναντήσεως προς ένωσιν της 2ας Μαρτίου 1940 και συμπεραίνει περί των αποσχισμένων:
''Δεν θέλουν οι άνθρωποι την αγάπην και την ειρήνην, ουδέ την ένωσιν και διόρθωσιν της Εκκλησίας, ήτις θα επετυγχάνετο μόνον διά της ενώσεως και της συνεργασίας της ημετέρας''23.
Παρακάτω, γράφει τα εξής σημαντικά στον κατά Θεόν συναγωνιστή και φίλο του π. Χρυσόστομο, ο ο οποίος δυσανασχετούσε με την κατάσταση:
''Έσο γενναίος και μη αποθαρρύνησαι δι' όσα συμβαίνουσι περί των αγώνα ημών, τον οποίον ασφαλώς θα κατευθύνη ο Κύριος αφού πρώτον δοκιμάση πάντας ημάς και απομακρυνθώσιν αυτού οι ιδιοτελείς, οι υποκριταί και όσοι άλλοι δεν είχον ευθύν σκοπόν.
Άλλωστε και η εγγίζουσα διά πυρός και σιδήρου των πάντων εκκαθάρισις θα διορθώση και τα κακώς κείμενα Εκκλησιαστικά μας πράγματα. Υπομονή όθεν και επιμονή έως ότου ο Κύριος ποιήση το έλεός Του μεθ' ημών''23.
Μία εκτενής επιστολή του βιογραφουμένου μας (π. Χρ. Ν.) της 19.6.1940 προς τον Μοναχό Αντώνιο Μουστάκα, στην οποία του αναφέρει ότι πρόκειται να ανέλθει για δεκαήμερη περιοδεία στη Θεσσαλία μετά την εορτή των Αγίων Αποστόλων, φανερώνει ότι αυτό έκανε όποτε του το επέτρεπαν οι συνθήκες, μη εγκαταλείποντας το ποιμαντικό και ιεραποστολικό έργο στην αγαπημένη του επαρχία και ύπαιθρο.
Όμως, πληροφορεί ότι μετά την από του παρελθόντος Φεβρουαρίου ασθένεια του λαϊκού Λογιστού των Γραείων, ανέλαβε συν όλοις τοις άλλοις και την υπηρεσία του Λογιστηρίου και έτσι κατεστάθη, όπως γράφει αστευόμενος:
''Γενικός δερβέναγας εις τα Γραφεία και απέκτησα σχεδόν όλα τα επίζηλα οφφίκια, τα οποία είναι ουκ ολίγα: ιερεύς, πνευματικός, ιεροκήρυξ, δημοσιογράφος, γραμματεύς, ταμίας, αλληλογράφος, εισπράκτωρ, πρωτοκολλητής, διεκπεραιωτής, πρωτοσυγκελλεύων, κωδωνοκρούστης, κανδηλανάπτης, κανδηλοσβύστης, πριμηκήριος, λογιστής πληροφοριοδότης, αγγελιοφόρος, και ούτε και εγώ δεν θυμάμαι!''24
22. Αρχείον Χρυσοστόμου Νασλίμη, Ι. Μητροπόλεως Δημητριάδος.
23. Επιστολή Μοναχού Αντωνίου Μουστάκα.
24. Αρχείον Χρυσοστόμου Νασλίμη, Ι. Μητροπόλεως Δημητριάδος. Κρίνουμε εδώ αναγκαίο να σημειώσουμε, ότι ο βιογραφούμενός μας στην απαρίθμηση των ''οφικκίων'' του δεν υπερβάλλει καθόλου. Ενδεικτικό τούτου, αποτελεί το γεγονός ότι και το ''Βιβλίον Πρωτοκόλλου Ενώσεως Νέων Εκκλησίας ΓΟΧ Ελλάδος'' (Αρχείον Γραφείων Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας μας) φανερώνει από τον γραφικό χαρακτήρα του Πρωτοκολλητού, ότι ο π. Χρυσόστομος ήταν αυτός, ο οποίος τηρούσε και το Πρωτόκολλο τούτο αλληλογραφίας κατά την χρονική εκείνη περίοδο. Μάλιστα, κατά τα τέλη Μαϊου του 1940 φαίνεται ως προσκεκλημένος να παραστεί στην τελετή εξετάσεων επί τη λήξει των Κατηχητικών. Δηλαδή, συν τοις άλλοις, το γραμματειακό και ποιμαντικό του έργο συμπεριλάμβανε και την συνεργασία με την δραστήρια τότε Ένωση Νέων της Εκκλησίας μας, όπως και την ενασχόλησή του σχετικά με το έργο της Κατηχήσεως. Αξίζει επίσης αναφοράς, ότι ''εντολή των Αρχιερέων'', ο Αρχιμ. Χρυσόστομος Νασλίμης απευθύνει ως Γραμματεύς την υπ. αιθ. 1802 Εγκύκλιο στις αρχές του θέρους του 1940 προς τους Εφημερίους των Ι. Ναών, με αναφορά στον μεγάλο πόλεμο που είχε ήδη εκσπάσει στην Ευρώπη και πλησίαζε στα Βαλκάνια, με υπενθύμιση να προβαίνουν σε προτροπές μετανοίας προς το Ποίμνιο και να τελούν την Παράκληση της Παναγίας τα απογεύματα της Τετάρτης και της Παρασκευής, για την αποτροπή του διαγραφομένου κινδύνου (βλ. Εφημερ. ''Η Φωνή της Ορθοδοξίας'', αρ. φ. 182/10.6.1940, σελ. 2).
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια και παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Σειρά αποσπασμάτων από το βιβλίο του
Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
''ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΝΑΣΛΙΜΗΣ (1910-1973)
ΑΚΑΤΑΒΛΗΤΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ'',
τόμος Α', σελ. 278-283, Αθήνα 2019.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου